Endometrioza jest przewlekłą chorobą charakteryzującą się obecnością błony śluzowej macicy wraz ze zrębem poza pierwotnym miejscem lokalizacji czyli jamą macicy. Schorzenie to jest powszechnie występującą chorobą u kobiet w wieku rozrodczym, a jej częstość występowania wynosi 10–15% . Natomiast  wśród kobiet leczonych z powodu niepłodności wzrasta do 50%. Najczęściej pierwsze objawy endometriozy pojawiają się przed 20. r.ż.[1,2].

Zespół policystycznych jajników (PCOS, ang. Polycystic ovary syndrome) jest chorobą występującą na wszystkich etapach życia i rozwoju kobiet, obejmującą okresy od życia płodowego, poprzez okres dojrzewania, reprodukcyjny, aż do okresu menopauzy. W zależności od kryteriów diagnostycznych i dokładności urządzeń diagnostycznych, szacuje się, że obecnie choruje na nią 5–20% kobiet w okresie przedmenopauzalnym¹.

Aby zapobiec wadom cewy nerwowej, zaleca się osiągnięcie optymalnego poziomu kwasu foliowego w surowicy krwi jeszcze przed zajściem w ciążę, co może być szczególnie trudne w przypadku ciąż nieplanowanych. Zalecana dawka kwasu foliowego dla wszystkich kobiet w ciąży wynosi 0,4–0,8 mg dziennie.

Młody sportowiec nie jest „miniwersją” dorosłego. Jego anatomia, fizjologia, zapotrzebowanie energetyczne na składniki odżywcze są odmienne z powodu nasilonego procesu wzrostu organizmu, a potrzeby energetyczne są nieproporcjonalnie duże do rozmiarów ciała. Niedożywienie może prowadzić do zwiększonego ryzyka kontuzji, pogorszonej regeneracji oraz nieosiągnięcia optymalnej gęstości mineralnej kości.

Istnieje dość istotna grupa leków, która w sposób znaczący wpływa na zmianę masy ciała u pacjentów leczonych przeciwdepresyjnie. Priorytetem powinno być zatem ścisłe monitorowanie zmian masy ciała podczas leczenia zaburzeń nastroju. Konieczne staje się więc opracowanie wytycznych stosowania leków przeciwdepresyjnych z uwzględnieniem ich zmian w zakresie masy ciała (…)

Olej rzepakowy jest najchętniej wybieranym olejem przez Polaków. Pozyskiwany jest z rzepaku – rośliny oleistej z rodziny krzyżowych. Olej rzepakowy jest powszechnie uznawany za korzystnie wpływający na zdrowie. Na tle innych olejów roślinnych charakteryzuje się najniższą zawartością kwasów tłuszczowych nasyconych, wysoką zawartością jednonienasyconych kwasów tłuszczowych (MUFA) i korzystnym udziałem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (PUFA), a zwłaszcza kwasu alfa-linolenowego (ALA) należącego do grupy kwasów tłuszczowych omega-3^1,2 . Korzyści przynosi przede wszystkim spożycie oleju rzepakowego tłoczonego na zimno i spożywanego w postaci surowej³. Biorąc pod uwagę zwiększający się problem otyłości i jej powikłań w polskim społeczeństwie, warto przyjrzeć się bliżej właściwościom oleju rzepakowego i możliwościom jego zastosowania we wspieraniu leczenia zaburzeń metabolicznych pacjentów chorujących na otyłość.

Ludzka mikrobiota jelitowa określana jest jako zespół ponad 1500 gatunków, które należą do 50 rodzajów, a te do 17 rodzin¹ .Dominują tutaj dwa główne typy – Bacteroides i Firmicutes². Mikroflora jelitowa ma istotny wpływ na homeostazę oraz odporność organizmu³. Zaburzoną równowagę bakteryjną określa się terminem „dysbioza”, która może wywołać lub zaostrzyć przebieg wielu patologii⁴. Zespół przerostu bakteryjnego – SIBO charakteryzuje się różnicami w jakości, ilości oraz lokalizacji mikroflory jelita cienkiego. Stany, które towarzyszą SIBO, mogą wpływać na rozwój dysbiozy jelitowej¹.

Biegunki są objawem towarzyszącym infekcjom wirusowym, bakteryjnym, pasożytniczym oraz wielu chorobom przewlekłym, m.in. nieswoistym zapaleniom jelit^{1, 2} . Mogą pojawić się też w trakcie antybiotykoterapii¹. U części chorych onkologicznych biegunka może być jednym z objawów choroby nowotworowej lub skutkiem ubocznym leczenia, m.in. chemioterapii czy radioterapii okolic jamy brzusznej i miednicy (tj. biegunka popromienna). Ponadto ryzyko wystąpienia biegunki wzrasta u chorych żywionych dojelitowo oraz pacjentów, którzy zostali poddani zabiegom chirurgicznym w obrębie przewodu pokarmowego³. Odpowiednie postępowanie dietetyczne i stosowanie probiotyków może odgrywać istotną rolę w łagodzeniu niepożądanych objawów i poprawie jakości życia pacjentów^{2, 4} .

Niedobór Q odgrywa istotną rolę w rozwoju chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona czy choroba Alzheimera. U pacjentów z chorobą Parkinsona aktywność kompleksu I jest zmniejszona w istocie czarnej śródmózgowia, natomiast aktywność kompleksów II, III, IV była porównywalna z kontrolami. Wstępne badania z udziałem ludzi sugerują, że suplementacja Q może zmniejszyć objawy demencji u osób z chorobą Alzheimera.

Jadłowstręt psychiczny to choroba należąca do grupy zaburzeń odżywiania, która charakteryzuje się występowaniem nieprawidłowej, niskiej masy ciała, nadmiernej koncentracji na kształcie i masie ciała oraz lęku przed jej przyrostem. Do listy konsekwencji towarzyszących niedożywieniu należą liczne zaburzenia endokrynologiczne. Szczególnie istotne ze względu na aktualny oraz przyszły stan zdrowia pacjentki wydają się zaburzenia funkcji osi podwzgórze−przysadka−jajniki, które często objawiają się jako pierwotny lub wtórny brak miesiączki.

Poza odpowiednio dobraną farmakoterapią w chorobie Hashimoto bardzo ważne jest stosowanie odpowiedniego sposobu żywienia w celu syntezy i wydzielania hormonów tarczycy, ich transportu we krwi i prawidłowego wiązania z komórkami docelowymi, a także zmniejszenia stanu zapalnego w organizmie i rozwoju innych zaburzeń metabolicznych wynikających z deficytu hormonów tarczycy w ustroju.

W ostatnich miesiącach coraz częściej mówi się o zespole sercowo-nerkowo-metabolicznym (ang. cardiovascular-kidney-metabolic syndrome, CKM), którego objawy podkreślają zależność między otyłością, cukrzycą, chorobami układu krążenia oraz nerek. Choroby te wzajemnie na siebie wpływają, nasilają i napędzają, wywołując kaskadę problemów zdrowotnych. U podstaw wielochorobowości tych trzech układów leży w dużej mierze styl życia.

Mimo nieustannego postępu nauki mikrobiom jelitowy – czyli zespół drobnoustrojów kolonizujących przewód pokarmowy – nadal pozostaje niewiadomą w wielu kwestiach.
Specjaliści zajmujący się badaniem ekosystemu jelitowego uważają, iż w chwili obecnej posiedliśmy zaledwie kilka procent wiedzy na temat realnego wpływu mikrobów jelitowych na procesy zachodzące w ludzkim ustroju.

Dowiedziono, że w przypadku zbyt niskiego stężenia witaminy D we krwi [25(OH)D < 30 nmol/L] dochodzi do utraty 1% masy kostnej rocznie – stąd też wskazano 30 nmol/L jako wartość graniczną, poniżej której mówi się o dużym ryzyku rozwoju osteoporozy. Warto podkreślić, że nawet według oficjalnych zaleceń dotyczących terapii osteoporozy warunkiem skuteczności leczenia jest, obok wyrównania bilansu wapniowo-fosforanowego, uzyskanie i utrzymanie optymalnego stężenia witaminy D we krwi.

(…) Część chorych jest niezdiagnozowana lub diagnozowana zbyt późno, kiedy nie jest możliwe odwrócenie toczących się w organizmie niekorzystnych procesów. Co więcej, obraz wyniszczonego pacjenta onkologicznego jest powszechnie akceptowany, również częściowo przez pracowników ochrony zdrowia.

W wielu badaniach epidemiologicznych zaobserwowano, że spożycie polifenoli wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem zachorowania na niektóre nowotwory złośliwe. Sugeruje się, że spożycie polifenoli zawartych w soi i produktach sojowych zmniejsza ryzyko rozwoju raka piersi, jajnika i trzonu macicy oraz koreluje z redukcją ryzyka rozwoju raka żołądka i jelita grubego. Z kolei spożycie polifenoli zawartych w zielonej herbacie zostało powiązane ze zmniejszonym ryzykiem rozwoju m.in. raka piersi i gruczołu krokowego.

Magnez jest to dwuwartościowy pierwiastek, jeden z najważniejszych jonów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Magnez jest kofaktorem ponad 600 enzymów biorących udział w metabolizmie komórkowym i wielu procesach biologicznych. Jest niezbędny do syntezy ATP, biosyntezy i stabilności kwasów nukleinowych, syntezy białek, a także fosforylacji oksydacyjnej. Jego niedobór zaburza pracę mięsni, w tym serca, a także układu nerwowego¹ .

Pojawiający się u pacjenta obrzęk tkanek może być manifestacją większych problemów zdrowotnych, chociażby niewydolności serca, nerek, wątroby, układu krwionośnego czy limfatycznego. Stąd wynika konieczność dokładnych badań i całościowego spojrzenia na jego zdrowie. Przyjrzyjmy się czynnikom, których wynikiem może być powstanie obrzęków oraz działaniom, które mogą stanowić profilaktykę i wspomagać leczenie.

Obecnie dietetyk jako jeden z niewielu już zawodów medycznych, którego kształcenie odbywa się tylko na poziomie studiów wyższych, nie posiada prawnej ochrony swojego tytułu. Oczywiście, wszelkie wymogi ustawowe, które w pierwotnej wersji projektu ustawy o niektórych zawodach medycznych były dla dużej części środowiska dietetyków tzw. gabinetowych kontrowersyjne i stanowiły źródło niepewności i stresu, zostały w ostatecznej wersji złagodzone również dzięki staraniom PTD.