Wapń odgrywa istotną rolę w profilaktyce oraz przebiegu klinicznym raka jelita grubego^1,2. Dowody epidemiologiczne wskazują na istotny efekt ochronny wapnia z diety, szczególnie pochodzącego z produktów mlecznych^3,4,5. Skuteczność suplementacji jest jednak zmienna i zależna od genotypu oraz stężenia witaminy D^6,7. 

Indywidualnie dopasowane żywienie odgrywa kluczową rolę w leczeniu raka szyjki i trzonu macicy. Choć oba nowotwory różnią się etiologią i czynnikami ryzyka, łączy je potrzeba kontroli masy ciała, zapobiegania sarkopenii i modulowania stanu zapalnego.

Kwasy tłuszczowe omega-3 odgrywają fundamentalną rolę w rozwoju i funkcjonowaniu ludzkiego mózgu – od życia płodowego po późną starość. Coraz więcej badań potwierdza ich korzystny wpływ na uwagę, pamięć, kontrolę emocji i zachowanie, zwłaszcza u dzieci z deficytami neurorozwojowymi i u osób starszych. Suplementacja omega-3, przy odpowiednich dawkach i proporcjach, może stanowić skuteczne wsparcie poznawcze i neuroprotekcyjne, dobrze wpisując się w profilaktykę zaburzeń psychicznych i neurodegeneracyjnych. 

Kwas masłowy, będący jednym z głównych metabolitów wytwarzanych przez mikroflorę jelitową, zyskuje coraz większe uznanie w świecie onkologii. Jego zdolność do regulacji procesów zapalnych, wpływu na ekspresję genów i wspomagania apoptozy komórek nowotworowych sprawia, że postrzegany jest nie tylko jako kluczowy element zdrowia jelit, ale również jako obiecujący składnik terapii wspomagającej leczenie nowotworów.

Kwasy tłuszczowe omega-3 mogą korzystnie wpływać na procesy zapalne i poprawę wyników leczenia raka płuca. Przewlekły stan zapalny odgrywa kluczową rolę w patogenezie tej choroby, sprzyjając jej progresji. EPA i DHA mogą zmniejszyć poziomy cytokin prozapalnych, ograniczając rozwój zmian nowotworowych i poprawi​ając odpowiedź organizmu na leczenie^1,2.

Istnieją znaczące różnice w składzie mikrobioty układu moczowego między kobietami a mężczyznami. U kobiet mikrobiota jest bogatsza w Lactobacillus spp., które stanowią istotny element bariery ochronnej. U mężczyzn natomiast częściej występują bakterie z rodzajów Corynebacterium i Streptococcus.

Pacjenci w fazie zaostrzenia choroby często doświadczają uciążliwych objawów, które znacznie obniżają jakość ich życia. Do najczęstszych z nich należą przewlekłe biegunki z domieszką krwi, bóle brzucha, uczucie parcia na stolec oraz zmęczenie.

Przegląd systematyczny i metaanaliza przeprowadzone przez Màrmol i wsp. dostarczają silnych dowodów na istnienie znaczącej insulinooporności u pacjentów z nowotworami, co otwiera nowe kierunki badań i potencjalnych interwencji klinicznych mających na celu poprawę wyników leczenia przeciwnowotworowego w tej grupie chorych.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) i zespół jelita drażliwego (IBS) to dwie odrębne jednostki chorobowe, jednak ich objawy mogą się nakładać, co często utrudnia diagnostykę^1,2. WZJG, będące formą zapalnej choroby jelit (ang. Inflammatory Bowel Disease, IBD), w fazie aktywnej objawia się bólem brzucha i biegunkami, a czasami także obecnością krwi w stolcu³ . Z kolei IBS to zaburzenie czynnościowe, bez zmian organicznych^4,5. U pacjentów z WZJG w remisji mogą pojawiać się objawy podobne do IBS, co stanowi wyzwanie w postępowaniu terapeutycznym, w tym dietetycznym⁴.

W kontekście prewencji i wspomagania leczenia choroby Alzheimera szczególną uwagę zwraca się na dietę śródziemnomorską, dietę DASH i dietę MIND, które wykazują potencjalnie korzystne działanie na funkcje poznawcze oraz naczynia krwionośne.