Jesteś tu:
DIETETYKA DZIECIĘCA
W niniejszym artykule kontynuowany jest temat dotyczący trudności w karmieniu i jedzeniu u dzieci. W pierwszej części omówiono różne formy tych trudności oraz ich potencjalne przyczyny medyczne. Poza podłożem organicznym, w procesie diagnostycznym i terapeutycznym, należy rozważyć inne, równie ważne czynniki.
Niniejszym artykułem otwieramy cykl tematów związanych z zaburzeniami jedzenia u dzieci. W pierwszej części omówione zostaną różne formy trudności w karmieniu
i jedzeniu oraz ich przyczyny medyczne, natomiast w kolejnych wydaniach poruszymy kwestie przyczyn neurologopedycznych oraz psychicznych.
Okres dojrzewania jest szczególnym czasem w życiu człowieka, charakteryzującym się zwiększeniem tempa wzrastania oraz pojawieniem się cech pokwitania. W tym czasie nastolatki zwracają większą uwagę na własną sylwetkę, co jest spowodowane dużą dynamiką zmian wymiarów ciała oraz kształtowaniem się typu budowy somatycznej. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze znacznie wzrasta, co związane jest nie tyle z wiekiem kalendarzowym, ale zależy od zaawansowania dojrzewania płciowego.
Właściwe odżywianie jest ważne dla zachowania zdrowia, a podczas pandemii COVID-19 (ang. coronavirus disease 2019) troska o właściwą dietę, dostosowaną do zapotrzebowania organizmu i aktualnego poziomu aktywności fizycznej, nabrała szczególnego znaczenia, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z narastającą falą nadwagi i otyłości wśród najmłodszych nie tylko w Polsce, ale i na świecie25.
Właściwe odżywianie jest ważne dla zachowania zdrowia, a podczas pandemii COVID-19 (ang. coronavirus disease 2019) troska o właściwą dietę, dostosowaną do zapotrzebowania organizmu i aktualnego poziomu aktywności fizycznej, nabrała szczególnego znaczenia, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z narastającą falą nadwagi i otyłości wśród najmłodszych nie tylko w Polsce, ale i na świecie25.
W ostatnich latach świat mierzy się z epidemią otyłości1 nie tylko osób dorosłych, ale także dzieci. Konsekwencje nadmiernej masy ciała wieku dziecięcego są przede wszystkim długofalowe i mają znaczący wpływ na dalsze trwanie i jakość życia, predysponując do rozwoju chorób cywilizacyjnych2 – zależnych od stylu życia i sprzężonych z rozwojem i cyfryzacją społeczeństwa.
W leczeniu dzieci z eozynofilowym zapaleniem przełyku (EZP), dieta stanowi jedną z opcji pierwszego wyboru. Dieta eliminacyjna w EZP cechuje się wysokim odsetkiem remisji i niskim ryzykiem działań niepożądanych. Do niedawna w praktyce klinicznej stosowano zwykle dietę elementarną opartą na mieszankach aminokwasów lub empiryczną dietę eliminacyjną wykluczającą 6 alergenów. Coraz częściej jednak pojawiają się doniesienia o niewiele niższej skuteczności w uzyskiwaniu remisji diet eliminujących cztery, trzy lub nawet tylko dwa alergeny. Jakie są obecnie stosowane strategie dietetyczne w EZP u dzieci i jaka jest przyszłość diety eliminacyjnej w tej grupie chorych?