Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) to trwałe, niepostępujące uszkodzenie rozwijającego się mózgu, prowadzące do zaburzeń ruchu i postawy, których nasilenie i obraz kliniczny zmieniają się wraz z wiekiem dziecka. Złożoność schorzenia, obecność chorób współistniejących oraz częste trudności żywieniowe sprawiają, że skuteczna opieka nad pacjentem z MPD wymaga interdyscyplinarnego podejścia, uwzględniającego zarówno rehabilitację, jak i indywidualnie dobrane wsparcie dietetyczne.

Cięcie cesarskie, choć często ratuje życie matki i dziecka, może zaburzać naturalny rozwój mikrobioty jelitowej noworodka, zwiększać ryzyko wystąpienia chorób metabolicznych, immunologicznych i kolki niemowlęcej. Coraz więcej badań wskazuje na znaczącą rolę karmienia piersią i probiotyków w odbudowie prawidłowej flory jelitowej.

Zaburzenie ARFID (Avoidant Restrictive Food Intake Disorder) staje się coraz częściej rozpoznawane u dzieci, u których wybiórcze i ograniczone przyjmowanie pokarmów wpływa na zdrowie fizyczne oraz psychospołeczne. Zróżnicowany obraz kliniczny tego zaburzenia, które nie zawsze bywa od razu dostrzegane, stanowi poważne wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to jedno z najczęściej diagnozowanych zaburzeń neurorozwojowych u dzieci. Oprócz leczenia farmakologicznego, kluczową rolę w terapii odgrywa odpowiednia dieta, która nie tylko łagodzi objawy ADHD, ale także pomaga w zarządzaniu emocjami i impulsywnością.

Autyzm jest zaburzeniem rozwoju układu nerwowego. Przewód pokarmowy również jest unerwiony, a zatem na etapie embriogenezy, gdy tworzą się wszelkie tkanki i narządy, zaburzony rozwój układu nerwowego będzie rzutował na jelita.

Istotną rolę w organizmie pełnią niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT). Warunkują przede wszystkim prawidłowy rozwój i wzrost organizmu. Zapobiegają nadciśnieniu tętniczemu i zakrzepom krwi w naczyniach krwionośnych, zwiększają ukrwienie serca i przyczyniają się do prawidłowej dystrybucji cholesterolu w organizmie.

Działanie plejotropowe witaminy D oraz jej efekty krótko- i długoterminowe wskazują na zwrócenie większej uwagi na profilaktykę niedoborów, zwłaszcza w populacji pediatrycznej. Wraz z wiekiem obserwuje się coraz większy spadek odsetka dzieci, u których jest stosowana suplementacja tej witaminy. Badania wskazują, że u 80–85% dzieci w wieku szkolnym i u młodzieży w okresie zimowym odnotowuje się niedobory witaminy D₃.

Zaparcia są częstym powodem konsultacji pediatrycznych i gastroenterologicznych. Nawet 40% tych wizyt dotyczy dzieci przed ukończeniem 1. r.ż., a 16% dzieci w wieku 22 miesięcy. Zaparcie może mieć podłoże organiczne lub czynnościowe. Do przyczyn organicznych zalicza się m.in. chorobę Hirschsprunga, choroby endokrynologiczne, metaboliczne, neurologiczne, przeszkodę mechaniczną, nieprawidłowości anatomiczne czy też stosowanie niektórych leków. Prawie 95% przypadków zaparć to zaparcia czynnościowe, określane również jako zaparcia nawykowe, nie wymagające skomplikowanej diagnostyki czy leczenia w warunkach szpitalnych¹ .