W niniejszym artykule kontynuowany jest temat dotyczący trudności w karmieniu i jedzeniu u dzieci. W pierwszej części omówiono różne formy tych trudności oraz ich potencjalne przyczyny medyczne. Poza podłożem organicznym, w procesie diagnostycznym i terapeutycznym, należy rozważyć inne, równie ważne czynniki.

Niniejszym artykułem otwieramy cykl tematów związanych z zaburzeniami jedzenia u dzieci. W pierwszej części omówione zostaną różne formy trudności w karmieniu
i jedzeniu oraz ich przyczyny medyczne, natomiast w kolejnych wydaniach poruszymy kwestie przyczyn neurologopedycznych oraz psychicznych.

Okres dojrzewania jest szczególnym czasem w życiu człowieka, charakteryzującym się zwiększeniem tempa wzrastania oraz pojawieniem się cech pokwitania. W tym czasie nastolatki zwracają większą uwagę na własną sylwetkę, co jest spowodowane dużą dynamiką zmian wymiarów ciała oraz kształtowaniem się typu budowy somatycznej. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze znacznie wzrasta, co związane jest nie tyle z wiekiem kalendarzowym, ale zależy od zaawansowania dojrzewania płciowego.

W ostatnich latach świat mierzy się z epidemią otyłości¹ nie tylko osób dorosłych, ale także dzieci. Konsekwencje nadmiernej masy ciała wieku dziecięcego są przede wszystkim długofalowe i mają znaczący wpływ na dalsze trwanie i jakość życia, predysponując do rozwoju chorób cywilizacyjnych² – zależnych od stylu życia i sprzężonych z rozwojem i cyfryzacją społeczeństwa.

W leczeniu dzieci z eozynofilowym zapaleniem przełyku (EZP), dieta stanowi jedną z opcji pierwszego wyboru. Dieta eliminacyjna w EZP cechuje się wysokim odsetkiem remisji i niskim ryzykiem działań niepożądanych. Do niedawna w praktyce klinicznej stosowano zwykle dietę elementarną opartą na mieszankach aminokwasów lub empiryczną dietę eliminacyjną wykluczającą 6 alergenów. Coraz częściej jednak pojawiają się doniesienia o niewiele niższej skuteczności w uzyskiwaniu remisji diet eliminujących cztery, trzy lub nawet tylko dwa alergeny. Jakie są obecnie stosowane strategie dietetyczne w EZP u dzieci i jaka jest przyszłość diety eliminacyjnej w tej grupie chorych?

W czerwcu br. w „American Journal of Clinical Nutrition” (AJCN) ukazała się publikacja podsumowująca wyniki badań dzieci wegetariańskich i wegańskich, będąca owocem współpracy Institute of Child Health, University College London (UCL) oraz Instytutu „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” (IPCZD). Badania te, prowadzone w IPCZD od 2010 r., dostarczają kompleksowych danych na temat stanu zdrowa małych wegetarian i wegan, w tym po raz pierwszy informacje na temat biomarkerów krwi i zdrowia kości u wegan. Stanowią one również jedyne źródło szczegółowych informacji na temat zdrowia współczesnych wegańskich dzieci w wieku powyżej 3 lat, ponieważ wcześniejsze badania w tej populacji pochodzą z lat 80.

Spektrum autyzmu (ASD – ang. autism spectrum disorder) to grupa coraz częściej diagnozowanych zaburzeń rozwojowych. Dzieci z ASD mają trudności z mową, interakcjami społecznymi oraz deficyty wyobraźni¹. Autyzm nie jest chorobą, a więc nie leczy się go. Jedyną skuteczną interwencją jest terapia psychologiczna. Dodatkowymi terapiami, na które decydują się rodzice dzieci w spektrum autyzmu jest modyfikacja diety. Dlaczego jest tak istotna?

Dziecko powinno uczyć się pić wodę od momentu, kiedy do jego diety wprowadzane są posiłki uzupełniające. Jest to kluczowy element wypracowywania zdrowych nawyków żywieniowych, które zaowocują w przyszłości.