Zasady komponowania posiłków dla najmłodszych w żywieniu zbiorowym są ściśle określone, ale realizacja tych wymogów nie jest łatwa.

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest chorobą tkanki łącznej. Dolegliwość ma charakter zapalny, przewlekły, o podłożu autoimmunologicznym, dotyka około 1% światowej populacji. Najczęściej występującą postacią u dzieci jest młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS). Stanowi ono najczęstszą artropatię zapalną wieku dziecięcego o nieznanej etiologii. Postać układowa (uMIZS) charakteryzuje się najcięższym przebiegiem klinicznym oraz ryzykiem najpoważniejszych powikłań. Żywienie w tej grupie pacjentów jest problematyczne ze względu na brak wytycznych, na których można by oprzeć zalecenia przeznaczone dla pacjentów.

Alergie pokarmowe – to temat, który bardzo często pojawia się przy okazji tematyki żywienia niemowląt i małych dzieci. Wiedza naukowa na ten temat jest nieustannie uzupełniana, a oferta rynkowa i dostępność produktów ułatwiających stosowanie diety eliminacyjnej jest coraz bogatsza. Ciągle jednak żywienie dziecka z alergiami pokarmowymi jest dużym wyzwaniem dla rodziców. Nawet w przypadku braku reakcji alergicznych obawa przed podawaniem dziecku potencjalnie alergizujących produktów jest bardzo duża. Jak postępować w przypadku żywienia niemowląt i małych dzieci w sytuacji podejrzenia lub stwierdzenia alergii pokarmowej? Czy produkty uważane za potencjalnie silne alergeny powinny być wprowadzane do diety niemowlęcia później lub w szczególny sposób?

Zgodnie z najnowszymi doniesieniami naukowymi szczególną wagę przypisuje się prewencji wystąpienia chorób metabolicznych, które u osób z zespołem Downa występują bardzo często. Metoda ich zapobiegania wiąże się m.in. z właściwym postępowaniem dietetycznym stosowanym już od okresu niemowlęcego.

Żywienie pozajelitowe (parenteralne) można zdefiniować jako dostarczanie do organizmu wszystkich niezbędnych składników odżywczych – białka, energii, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody – drogą dożylną. Ten sposób żywienia stosowany jest u pacjentów, u których nie ma możliwości podaży składników odżywczych przez przewód pokarmowych lub dla których żywienie tą drogą jest niewystarczające lub przeciwwskazane.
 

Zaburzenia karmienia najczęściej dotyczą niemowląt i małych dzieci. To sytuacja, w której dziecko odmawia przyjmowania pokarmu, jest niezdolne do jedzenia lub ma trudności z jedzeniem. Problem ten występuje dość często (25-40% pacjentów do 3 roku życia), jednak w większości przypadków są to jedynie łagodne zaburzenia związane z nieprawidłowym karmieniem.

Czy wszystkie zalecenia dietetyczne w nadczynności tarczycy u dzieci są podobne jak u dorosłych? Jak zaplanować dietoterpię dziecka z nadczynnością tarczycy?

Otyłość u dzieci i młodzieży to ogólnoustrojowa, przewlekła choroba metaboliczna charakteryzująca się patologicznym zwiększeniem ilości tkanki tłuszczowej, prowadząca do upośledzenia czynności organizmu. W Polsce problem nadwagi lub otyłości może dotyczyć nawet 12% dzieci i młodzieży w wieku szkolnym.