Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) to trwałe, niepostępujące uszkodzenie rozwijającego się mózgu, prowadzące do zaburzeń ruchu i postawy, których nasilenie i obraz kliniczny zmieniają się wraz z wiekiem dziecka. Złożoność schorzenia, obecność chorób współistniejących oraz częste trudności żywieniowe sprawiają, że skuteczna opieka nad pacjentem z MPD wymaga interdyscyplinarnego podejścia, uwzględniającego zarówno rehabilitację, jak i indywidualnie dobrane wsparcie dietetyczne.
Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) to grupa trwałych zaburzeń ruchu oraz postawy wynikających z niepostępującego uszkodzenia rozwijającego się mózgu dziecka. W związku z tym, że obraz kliniczny MPD zmienia się wraz z rozwojem dziecka, bardzo istotne jest zrozumienie pojęcia „niepostępujący” w kontekście tej choroby1. Termin ten odnosi się do uszkodzenia rozwijającego się mózgu, a nie obrazu klinicznego, co przedstawiono na rycinie 1.
Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) to trwałe, niepostępujące uszkodzenie rozwijającego się mózgu, prowadzące do zaburzeń ruchu i postawy, których nasilenie i obraz kliniczny zmieniają się wraz z wiekiem dziecka. Złożoność schorzenia, obecność chorób współistniejących oraz częste trudności żywieniowe sprawiają, że skuteczna opieka nad pacjentem z MPD wymaga interdyscyplinarnego podejścia, uwzględniającego zarówno rehabilitację, jak i indywidualnie dobrane wsparcie dietetyczne.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Cięcie cesarskie, choć często ratuje życie matki i dziecka, może zaburzać naturalny rozwój mikrobioty jelitowej noworodka, zwiększać ryzyko wystąpienia chorób metabolicznych, immunologicznych i kolki niemowlęcej. Coraz więcej badań wskazuje na znaczącą rolę karmienia piersią i probiotyków w odbudowie prawidłowej flory jelitowej.
Otyłość i zespół jelita drażliwego (IBS) coraz częściej współwystępują, co sugeruje istnienie tych samych mechanizmów patofizjologicznych, w tym dysbiozy jelitowej i zaburzeń osi mózg–jelito. Maślan sodu, będący kluczowym metabolitem mikrobioty, wykazuje właściwości przeciwzapalne, wzmacnia barierę jelitową oraz moduluje sygnalizację hormonalną, co czyni go obiecującym składnikiem terapeutycznym zarówno w leczeniu otyłości, jak i zespołu jelita nadwrażliwego.
Mikroelementy odgrywają istotną rolę w procesach nowotworzenia, wpływają na stres oksydacyjny, regulację cyklu komórkowego i odpowiedź immunologiczną. Zaburzenia ich homeostazy – zarówno niedobory, jak i nadmiary – mogą zwiększać ryzyko rozwoju nowotworów złośliwych oraz wpływać na rokowanie i skuteczność terapii onkologicznej.
