Przegląd systematyczny i metaanaliza przeprowadzone przez Màrmol i wsp. dostarczają silnych dowodów na istnienie znaczącej insulinooporności u pacjentów z nowotworami, co otwiera nowe kierunki badań i potencjalnych interwencji klinicznych mających na celu poprawę wyników leczenia przeciwnowotworowego w tej grupie chorych.
Insulinooporność jest kluczowym czynnikiem patofizjologicznym w rozwoju zaburzeń metabolicznych. U pacjentów onkologicznych, u których współwystępują te zaburzenia, obserwuje się zwiększoną częstość nawrotów choroby oraz skrócony całkowity czas przeżycia1,2. Jednak w praktyce klinicznej ocena częstości występowania insulinooporności u pacjentów z nowotworami jest rzadko przeprowadzana. W 2023 roku Màrmol i wsp. podjęli się analizy częstości występowania insulinooporności w tej populacji, przeprowadzając przegląd systematyczny i metaanalizę. Wyniki przeglądu jednoznacznie wykazały, że pacjenci ze zdiagnozowaną chorobą nowotworową charakteryzują się wyraźną insulinoopornością1 .
Przegląd systematyczny i metaanaliza przeprowadzone przez Màrmol i wsp. dostarczają silnych dowodów na istnienie znaczącej insulinooporności u pacjentów z nowotworami, co otwiera nowe kierunki badań i potencjalnych interwencji klinicznych mających na celu poprawę wyników leczenia przeciwnowotworowego w tej grupie chorych.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Wywiad z prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Dorotą Szostak-Węgierek, lekarzem, specjalistą zdrowia publicznego, kierownikiem Zakładu Dietetyki Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, przewodniczącą Sekcji Dietetyki Medycznej POLSPEN.
Ważnym elementem terapii chorób sercowo-naczyniowych jest łagodzenie zapalenia. Im bardziej nasilony jest proces zapalny w blaszce miażdżycowej, tym blaszka jest mniej stabilna, bardziej podatna na rozerwanie i stanowi większe zagrożenie dla pacjenta.
Z początkiem września zostały opublikowane długo oczekiwane rekomendacje w zakresie postępowanie dietetycznego u osób z chorobą otyłościową. Współautorka zaleceń – dr Agnieszka Białek-Dratwa przedstawia ich syntezę oraz omówienie najważniejszych elementów rekomendacji.
W 2024 r. zostały wydane zaktualizowane zalecenia Polskiego Towarzystwa Dietetyki dotyczące leczenia dietetycznego otyłości u osób dorosłych. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie najważniejszych rekomendacji zawartych w tych zaleceniach.
Miastenia (MG – ang. myasthenia gravis) jest rzadką chorobą autoimmunologiczną z grupy nerwowo-mięśniowych, którą charakteryzuje nieprawidłowe działanie układu immunologicznego. Uszkodzenie złącza nerwowo-mięśniowego, leżące u podłoża miastenii, powoduje osłabienie oraz nadmierną nużliwość mięśniową. Osłabienie mięśni języka, podniebienia, gardła i przełyku może prowadzić do dysfagii. Włączenie odpowiedniej terapii neurologopedycznej, w połączeniu z dietoterapią, zmniejsza ryzyko powikłań w przebiegu choroby i może korzystnie poprawić jakość życia osób z miastenią.
