Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) i zespół jelita drażliwego (IBS) to dwie odrębne jednostki chorobowe, jednak ich objawy mogą się nakładać, co często utrudnia diagnostykę1,2. WZJG, będące formą zapalnej choroby jelit (ang. Inflammatory Bowel Disease, IBD), w fazie aktywnej objawia się bólem brzucha i biegunkami, a czasami także obecnością krwi w stolcu3 . Z kolei IBS to zaburzenie czynnościowe, bez zmian organicznych4,5. U pacjentów z WZJG w remisji mogą pojawiać się objawy podobne do IBS, co stanowi wyzwanie w postępowaniu terapeutycznym, w tym dietetycznym4.
Zespół jelita drażliwego (ang. Irritable bowel syndrome – IBS) to zaburzenie czynnościowe przewodu pokarmowego, które znacząco wpływa na jakość życia i funkcjonowanie społeczne. Dotyka od 5 do 10% populacji ogólnej1 . IBS charakteryzuje się nawracającym bólem brzucha, często w połączeniu z zaburzeniem rytmu wypróżnień. Objawy obejmują wzdęcia, gazy, bóle brzucha lub dyskomfort w obrębie jamy brzusznej2,3.
Podejrzewa się, że mikrobiom jelitowy syntetyzuje i moduluje neuroprzekaźniki, stymulując nerw błędny i jelitowy układ nerwowy oraz bezpośrednio wpływając na reaktywność na stres. Stąd zainteresowanie naukowców psychobiotykami, czyli szczepami probiotycznymi, obniżającymi objawy lęku czy depresji.