Na odżywianie dzieci można wpływać już od momentu poczęcia. Już w okresie ciąży kobieta powinna zadbać o prawidłowo zbilansowaną dietę. W I trymestrze ciąży, kiedy dochodzi do organogenezy i zaczynają się tworzyć zawiązki zębów, niewłaściwe odżywianie, niedobory składników odżywczych i braki witamin mogą zaburzyć proces kształtowania się zawiązków zębów i otaczających tkanek.

Nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (ESPGHAN)

Zgodnie z klasyfikacją ICD-10, autyzm dziecięcy należy do grupy całościowych zaburzeń rozwojowych (F84). Zarówno w języku potocznym, jak i w publikacjach naukowych funkcjonuje pojęcie zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD bądź ASDs).

Ze względu na szybki rozwój, szczególnie widoczny w pierwszych dwóch latach życia, dzieci są narażone na niedobory witamin i składników mineralnych.

U pacjentów cierpiących na przewlekłą chorobę nerek (PChN) dieta powinna stanowić stały, nieodłączny element planu leczenia. Dieta ma na celu wspomaganie leczenia, utrzymanie prawidłowego stanu odżywienia, zapobieganie niedożywieniu, zmniejszenie lub kontrolę akumulacji produktów przemiany materii oraz opóźnienie postępu dysfunkcji nerek.

Prawidłowe żywienie dziecka w pierwszych latach życia ma szczególne znaczenie, ponieważ wpływa na rozwój fizyczny i psychiczny dziecka oraz może zmniejszać lub zwiększać ryzyko występowania w przyszłości niektórych chorób cywilizacyjnych.

Hipercholesterolemię, czyli zwiększone stężenie cholesterolu całkowitego we krwi (wg Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego) rozpoznaje się, gdy wynosi ono > 190 mg/dl, a stężenie cholesterolu LDL > 115 mg/dl. Cholesterol jest lipidem występującym we krwi w tzw. lipoproteinach, będących związkami lipidowo-białkowymi.

Wysiękowe zapalenie ucha (OMS − otitis media with effusion) charakteryzuje się obecnością nieropnego płynu w jamie bębenkowej przy prawidłowo zachowanej ciągłości błony bębenkowej, bez towarzyszących ogólnych objawów zapalenia. Płyn najczęściej ma charakter surowiczy, śluzowy lub surowiczo-śluzowy. Obecność wysięku za błoną bębenkową przez okres dłuższy niż 3 miesiące świadczy o przewlekłym procesie i może prowadzić do trwałego ubytku słuchu i w konsekwencji do opóźnienia rozwoju mowy u dziecka.