Zespół jelita nadwrażliwego (IBS) to powszechne schorzenie przewodu pokarmowego, którego podłoże coraz częściej wiązane jest z przewlekłym, niskonasileniowym stanem zapalnym jelit. W patogenezie choroby istotną rolę odgrywają przebyte infekcje, dysbioza mikrobioty jelitowej, stres oraz nieprawidłowa dieta. Nowoczesne podejście terapeutyczne uwzględnia nie tylko łagodzenie objawów, lecz także modulację osi jelito–mózg i odbudowę równowagi mikrobiologicznej.

Współczesny styl życia, zdominowany przez przetworzoną żywność i siedzący tryb pracy, przyczynia się do wzrostu zachorowalności na choroby sercowo-naczyniowe i cukrzycę na całym świecie. W Polsce wciąż pierwszą przyczyną przedwczesnych zgonów są choroby układu sercowo-naczyniowego, przede wszystkim ich dwie manifestacje – choroba niedokrwienna serca i jej konsekwencje, zawał serca oraz udary mózgu. Jedną z metod zapobiegania chorobom układu sercowo-naczyniowego oraz cukrzycy jest dieta.

Zespół jelita nadwrażliwego (IBS, irritable bowel syndrome), to choroba czynnościowa jelit, charakteryzująca się bólami brzucha, zaparciami, biegunkami1. IBS został sklasyfikowany w kryteriach rzymskich IV do kategorii C1, która należy do najczęstszych zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego. Z badań wynika, że wystąpienie IBS przyczynia się do znacznego pogorszenia komfortu życia, a rodzaj spożywanej żywności wywiera duży wpływ na samopoczucie i stan zdrowia chorego.

https://www.vivomixx.eu/pl

Choroba Leśniowskiego-Crohna (CD, ang. Crohn’s disease) należy do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit (IBD, ang. inflammatory bowel disease) o niewyjaśnionej etiologii. Diagnozowana jest u osób w różnym okresie życia, najczęściej pojawia się w wieku 15–25 lat². Częstsze występowanie można zaobserwować u ludzi rasy białej niż czarnej. Choroba ta dominuje w wysoko rozwiniętych miastach Europy Zachodnio-Północnej, głównie w krajach skandynawskich oraz anglosaskich³.

Starzenie się organizmu jest zjawiskiem nieodwracalnym, ale jego przebieg może być modyfikowany przez wiele czynników, takich jak: odżywianie, styl życia czy stres. Istnieje zależność pomiędzy sposobem żywienia a długością oraz jakością życia. W populacji osób starszych najczęściej występującymi schorzeniami są choroby układu krążenia, stawów, kręgosłupa oraz wątroby. Innymi dolegliwościami, które równie często występują u osób starszych, są: zaparcia, wzdęcia, inne problemy żołądkowo-jelitowe oraz zaburzenia metaboliczne. Dodatkowymi czynnikami ryzyka ich wystąpienia jest nadwaga i otyłość. Podstawą we wsparciu leczenia tych wszystkich jednostek chorobowych oraz dolegliwości z nimi związanych jest dietoterapia¹.

Błony śluzowe przewodu pokarmowego stanowią miejsce kontaktu naszego organizmu ze środowiskiem zewnętrznym, dlatego też są szczególnie narażone na wpływ negatywnych czynników zewnętrznych, w tym toksyn, zanieczyszczeń, mikroorganizmów, łącznie z drobnoustrojami chorobotwórczymi1. Zatem muszą istnieć struktury i mechanizmy tworzące barierę chroniącą wrażliwe środowisko wewnętrzne przed substancjami potencjalnie szkodliwymi dostarczanymi z otoczenia.

Alergia na pokarmy jest szeroko występującym schorzeniem, szczególnie u dzieci i młodzieży. Częstość jej występowania w ciągu ostatnich dekad zwiększyła się o prawie 20%¹.

Kolonizacja Helicobacter pylori jest powszechna, występuje u około 50% ludności świata. Według danych z 2004 r. w Polsce zakażenie H. pyroli dotyczyło 84% osób dorosłych i 32% dzieci.

W przypadku diagnostyki schorzeń związanych z prawidłowym działaniem jelit wykorzystuje się w pierwszej kolejności badania z krwi i kału. Zarówno w przypadku IBS jak i nieswoistych chorób zapalnych jelit, jednoznaczne zdiagnozowanie pacjenta jest dużym wyzwaniem.