Otyłość to nie tylko nadmiar tkanki tłuszczowej, ale złożone zaburzenie metaboliczne, w którym kluczową rolę odgrywa przemiana lipidów. Coraz więcej dowodów wskazuje, że zmiany w profilu kwasów tłuszczowych oraz aktywności enzymów desaturaz mogą stanowić ważny wskaźnik rozwoju otyłości i jej powikłań. Wysoka aktywność Δ9- i Δ6-desaturazy oraz obniżona Δ5-desaturazy sprzyjają lipogenezie, insulinooporności i stanom zapalnym. Zrozumienie tych mechanizmów otwiera nowe możliwości diagnostyczne i terapeutyczne w leczeniu zaburzeń metabolicznych.
Prehabilitacja (ang. prehabilitation) to zespół działań podejmowanych w okresie przedoperacyjnym, mających na celu optymalizację stanu fizjologicznego pacjenta i przygotowanie go do operacji1. W przeciwieństwie do tradycyjnej rehabilitacji, która rozpoczyna się po zabiegu, prehabilitacja ma charakter przygotowawczy i obejmuje interwencje dietetyczne, fizyczne, psychologiczne oraz – coraz częściej – mikrobiologiczne2.
ZNACZENIE MIKROBIOTY JELITOWEJ
Mikrobiota jelitowa jest złożonym ekosystemem obejmującym biliony mikroorganizmów, głównie bakterii, które pełnią kluczową rolę w homeostazie metabolicznej, immunologicznej i zapalnej organizmu3. Dysbioza, czyli zaburzenie równowagi ilościowej i jakościowej mikrobioty, może prowadzić do wzrostu przepuszczalności bariery jelitowej, translokacji bakteryjnej, endotoksemii i nasilonego stanu zapalnego4. U pacjentów chirurgicznych stan ten wiąże się z większym ryzykiem zakażeń, zaburzeń gojenia oraz wydłużoną hospitalizacją5. W świetle dowodów klinicznych, mikrobiota jelitowa staje się nowym celem interwencji przedoperacyjnych. Odpowiednia modulacja jej składu i aktywności metabolicznej w okresie przygotowawczym może poprawić wyniki pooperacyjne i przyspieszyć rekonwalescencję pacjenta6.
Mikrobiota jelitowa staje się kluczowym elementem nowoczesnej prehabilitacji. Jej modulacja poprzez dietę, synbiotyki i aktywność fizyczną poprawia odporność, szczelność bariery jelitowej i zmniejsza ryzyko powikłań pooperacyjnych.
