Według klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DSM-5 w skład spektrum autyzmu wchodzą takie zaburzenia, jak: autyzm dziecięcy, zespół Aspergera, autyzm atypowy czy inne całościowe zaburzenia rozwoju. Zaburzenia ze spektrum autyzmu należą obecnie do najczęstszych problemów rozwojowych¹.

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia 1 na 160 dzieci jest dotknięte autyzmem, natomiast zgodnie z szacunkami amerykańskich sieci CDC (Centers for Disease Control and Prevention) w Stanach Zjednoczonych u 1 na 59 dzieci rozpoznaje się zaburzenia ze spektrum autyzmu (dla porównania w 2004 r. ASD rozpoznawane było u 1 na 125 urodzeń). W Polsce brak jest dokładnych danych statystycznych dotyczących liczby osób z ASD. Według szacunków problem ten może dotyczyć ok. 20 tys. dzieci oraz 10 tys. osób dorosłych; 4-krotnie częściej problem dotyczy płci męskiej^2–4.
 
Zaburzenia ze spektrum autyzmu są trudne do leczenia z uwagi na wiele niespecyficznych objawów i schorzeń współwystępujących, co związane jest z nie do końca wyjaśnioną etiologią tych zaburzeń. Ocenia się, że 9–84% dzieci z ASD wykazuje dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, wobec 9–37% dzieci z grupy porównawczej. Obserwuje się u nich również częstsze występowanie alergii i chorób autoimmunizacyjnych, w tym celiakii⁵.
W ogólnopolskim reprezentatywnym badaniu pn. „Ogólnopolski Spis Autyzmu. Sytuacja młodzieży i dorosłych z autyzmem w Polsce”, w którym udział wzięło 129 osób z ASD i 360 rodziców, stwierdzono, że ponad 41% osób badanych cierpiało na choroby przewlekłe lub zaburzenia rozwoju inne niż zaburzenia ze spektrum autyzmu. Wśród chorób współtowarzyszących 10% zadeklarowało astmę, 9% – epilepsję, 9% – niedoczynność tarczycy, 5% – alergie (w tym przypadku wg autorów badania dane mogą być zaniżone, gdyż nie wszyscy badani mogli potraktować alergię jako chorobę przewlekłą). Do rzadziej występujących schorzeń należała cukrzyca (3%), choroby układu pokarmowego (3%) i skóry (2%). Natomiast prawie 8% wskazało na inne niż wymienione powyżej dolegliwości⁶.
 
Rodzice dzieci autystycznych muszą mierzyć się codziennie z wieloma problemami i często sami, na własną rękę poszukują różnych terapii alternatywnych czy specjalistycznych diet, które mogłyby pomóc ich dzieciom. Terapie żywieniowe, które do tej pory były rozważane u dzieci z ASD, to głównie eliminacja alergenów pokarmowych, stosowanie probiotyków, eliminacja kazeiny i glutenu, a także stosowanie suplementacji diety witaminami A, C, B₆, B₁₂, magnezem, kwasem foliowym czy kwasami tłuszczowymi omega-3. Niestety, często proponowane modyfikacje dietetyczne nie mają jednak skuteczności potwierdzonej w badaniach naukowych⁷.
Jedną z bardziej popularnych terapii żywieniowych stosowanych u osób z ASD jest dieta bezglutenowa (ang. Gluten Free Diet, GFD), która często stosowana jest przy równoczesnym wykluczeniu z jadłospisu produktów zawierających kazeinę (ang. Gluten Free Kazein Free, GFCF). W badaniu ankietowym przeprowadzonym w Internecie wśród 500 rodziców dzieci z autyzmem ponad 32% rodziców zadeklarowało stosowanie diety GFCF u dzieci z postaciami ciężkimi i ponad 29% u dzieci z postaciami łagodnymi ASD⁸. W badaniu Lange i wsp. przeprowadzonym w Wielkiej Brytanii ponad 80% rodziców dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu zadeklarowało stosowanie modyfikacji dietetycznych u swojego dziecka, z czego dieta bezglutenowa i bezkazeinowa realizowana była u 29% badanych⁹. W amerykańskim wieloośrodkowym badaniu kliniczno-kontrolnym dzieci z ASD Study to Explore Early Development (SEED) przeprowadzonym wśród rodziców prawie 700 dzieci w wieku 30–68 miesięcy 11,1% rodziców zdeklarowało obecne stosowanie diety bezglutenowej (w grupie kontrolnej 0,9%), a 20,4% zadeklarowało stosowanie tej diety w przeszłości. Warto podkreślić, iż 50% rodziców, którzy obecnie deklarowali stosowanie diety bezglutenowej u swojego dziecka, wdrożyło taką terapię żywieniowa jako wynik zalecenia lekarza¹⁰.