Prozdrowotne właściwości niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, w szczególności wielonienasyconych kwasów omega-3 (n-3 PUFA), zostały udowodnione zarówno w badaniach klinicznych jak i epidemiologicznych. Głównym źródłem kwasów omega-3 oprócz ryb i owoców morza są oleje roślinne, w tym olej rzepakowy. Dowiedziono, że spożycie kwasów omega-3 stanowi istotną rolę w profilaktyce przewlekłych chorób niezakaźnych, które są najczęstszą przyczyną zgonów na świecie.

Selen jest mikroelementem, który pełni wiele istotnych funkcji. Szczególnie interesujący jest fakt, że pierwiastek ten może wchodzić w różne interakcje z metalami ciężkimi, zarówno tymi o szkodliwym działaniu, jak również z cynkiem, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Suplementacja selenem zyskuje coraz większe znaczenie i prawdopodobnie może wykazywać działanie ochronne w wielu aspektach, takich jak np. narażenie na rtęć czy patogeneza niektórych nowotworów.

Zakażenie wirusem SARS-CoV-2 nie dotyczy tylko układu oddechowego, może obejmować także inne narządy, w tym przewód pokarmowy (np. brak apetytu, ból brzucha, nudności, wymioty, zmiana konsystencji stolca, uszkodzenie trzustki lub wątroby)¹. Dostrzega się coraz więcej danych dotyczących powikłań związanych z chorobą COVID-19, jednym z nich jest post-COVID-19 zespół jelita nadwrażliwego². Post-COVID-19 IBS może dotyczyć nawet 10,1%, do głównych czynników ryzyka należą: płeć żeńska, młodszy wiek, wcześniejsza antybiotykoterapia, despresja lub lęk, somatyzacja, neurotyczność oraz kliniczne wskaźniki chorób zapalnych jelit^3,4.

Koenzym Q₁₀ to substancja pełniąca wiele istotnych funkcji w organizmie. Jego głównym źródłem jest endogenna synteza, której wydajność spada wraz z wiekiem, a także w przebiegu niektórych schorzeń. Niedobór CoQ₁₀ może być przyczyną licznych zaburzeń oraz nasilać istniejące już dolegliwości. Dlatego też coraz większe znaczenie terapeutyczne przypisuje się suplementacji koenzymem Q₁₀, która może przyczyniać się do poprawy stanu zdrowia człowieka.

Olej rzepakowy należący do tłuszczów roślinnych może stanowić dobry i bardziej wartościowy zamiennik niż odzwierzęce źródła tłuszczu w wypiekach, takie jak masło, masło klarowane czy smalec, głównie dzięki mniejszej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych (NKT) i cholesterolu, których nadmierne spożycie zwiększa ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Niezmiennie wytyczne mówią o ograniczeniu podaży NKT z diety do jak najmniejszego poziomu, zapewniającego właściwą wartość odżywczą jadłospisu. Wybór oleju rzepakowego, który zawiera tylko 6,7% NKT, będzie także uzasadnionym zamiennikiem w przypadku utwardzanej margaryny, w której skład wchodzą głównie nasycone kwasy tłuszczowe, olej kokosowy (82,5% NKT) czy olej palmowy (54% NKT).

Olej rzepakowy jest jednym z najbardziej popularnych olejów jadalnych w Polsce i na świecie. Jego powszechne występowanie w produktach spożywczych i potrawach sprawiło, że rzadko wyróżnia się go jako szczególnie bogatego w składniki odżywcze i mającego szerokie właściwości prozdrowotne. Tymczasem olej rzepakowy oprócz dobrego profilu kwasów tłuszczowych zawiera inne ważne dla organizmu substancje chemiczne. Jedną z nich jest tokoferol będący składową witaminy E – jednego z najsilniejszych przeciwutleniaczy występujących w żywności.

Tłuszcze są składnikami diety, które pojawiają się na naszych talerzach każdego dnia. Są zarówno komponentami produktów spożywczych, jak i produktami dodawanymi w celu wzbogacenia smaku gotowego dania czy też wykorzystywanymi surowcami w przygotowywaniu potraw podczas procesów obróbki. Jednym z najczęściej używanych olei roślinnych w polskich domach jest olej rzepakowy, wokół którego od dawna krążą mity. Według części jest to jeden z najlepszych źródeł tłuszczu, natomiast inni unikają go pełni obaw. Sprawdzamy, jak klasyfikuje się olej rzepakowy według najnowszej literatury.

W ostatnich latach kiełki zyskują coraz większe znaczenie wśród konsumentów, którym zależy na zwiększeniu wartości odżywczej diety. Ich bogaty skład chemiczny oraz względnie łatwa i tania technologia produkcji powodują, że stają się pożądanym produktem. Kiełki są cennym źródłem podstawowych składników, takich jak aminokwasy, kwasy tłuszczowe, witaminy, składniki mineralne i przeciwutleniacze¹. Z tego względu mogą być wartościowym dodatkiem do diety. Są również o wiele mniej kaloryczne od samych nasion i produktów z nich wytwarzanych^2,3.