Stosowanie diety wegetariańskiej wiąże się z szeregiem korzyści zdrowotnych, m.in. obniżeniem ryzyka sercowo-naczyniowego, zachorowania na cukrzycę typu 2 i wystąpienia otyłości¹. Jednak jak każda dieta eliminacyjna, dieta wegetariańska związana jest również z ryzykiem występowania niedoborów. Wśród najczęściej wymienianych jest witamina B₁₂, wapń, żelazo ale też kwasy omega-3². Dla osób będących na diecie wegetariańskiej, jak i tradycyjnej, rekomendowane jest spożycie oleju rzepakowego ze względu na większą ilość kwasów omega-3 w porównaniu do innych olejów³.

Polskie Towarzystwo Gastroenterologiczne wydało najnowsze wytyczne dotyczące postępowania z pacjentem z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, które stanowią aktualizację dokumentu z 2013 roku. Wytyczne zawierają 49 zaleceń w zakresie diagnostyki i leczenia, zarówno farmakologicznego, jak i chirurgicznego. Wśród nich zwrócono uwagę na wpływ niedożywienia na przebieg terapii, leczenie żywieniowe oraz rolę prehabilitacji chorego przed przystąpieniem do interwencji chirurgicznej.

Nasze pojęcie roli jelit w utrzymaniu zdrowia całego organizmu dynamicznie się rozwija. Jelita odgrywają kluczową rolę nie tylko w procesie trawienia, lecz także w produkcji istotnych hormonów, oczyszczaniu organizmu z toksyn oraz we wsparciu układu immunologicznego. Jelita są centralnym punktem zainteresowania naukowców, specjalistów medycznych i żywieniowych na całym świecie.

Zespół jelita drażliwego (ang. irritable bowel syndrome – IBS), niekiedy nazywany zespołem jelita nadwrażliwego, to schorzenie układu pokarmowego o charakterze czynnościowym, diagnozowane na drodze wykluczenia innych jednostek chorobowych, objawiające się głównie przewlekłym bólem brzucha połączonym ze zmianą rytmu wypróżnień. Warto podkreślić, że pacjenci z IBS mają odmienny skład mikrobioty jelit w porównaniu do osób bez chorób przewodu pokarmowego.

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest procesem zapalnym, który może być umiejscowiony na dowolnym odcinku przewodu pokarmowego. Proces rozpoczyna się od uszkodzeń błony śluzowej i może stopniowo zajmować coraz głębsze warstwy ściany jelita, powodując powstawanie ropni, zwężeń i przetok (Jasyk i Paradowska 2008, WHO 2009, Wawryniuk i wsp. 2017). Odpowiednio dobrana metoda leczenia umożliwia opanowanie stanu zapalnego i przeciwdziałanie jego powstawaniu.

Mikrobiom jelitowy stanowi zbiór wszystkich mikroorganizmów obecnych w naszym przewodzie pokarmowym, czyli około 1000 różnych gatunków bakterii, grzybów i archeonów. Najliczniejsze grupy bakterii stanowią Firmicutes, Bacteroidetes, Proteobacteria i Actinobacteria, z których każda skupia wiele różnych gatunków. W jelicie grubym szczególnie licznie występują bakterie o właściwościach probiotycznych, takie jak Bifidobacterium spp., Bacterioides spp. i Lactobacillus spp, których rola nie jest jeszcze w pełni poznana. Niemniej jednak można zaobserwować ich pozytywny wpływ na zdrowie gospodarza.

Łatwa dostępność oraz duży wybór suplementów diety sprawiają, że cieszą się one zainteresowaniem wśród konsumentów. Produkty te,z uwagi na zawartość naturalnych składników, często uznawane są jako całkowicie bezpieczne. Przez wiele osób suplementy przyjmowane są jednocześnie z lekami, z którymi mogą wchodzić w interakcje, co niejednokrotnie stwarza ryzyko wystąpienia poważnych powikłań zdrowotnych.

Rzepak (Brassica napus subsp. napus) z botanicznego punktu widzenia to odmiana kapusty – rośliny zaliczanej do rodziny Brassicaceae. Zaraz po soi zajmuje drugie miejsce jako najważniejsza z roślin oleistych uprawianych na całym świecie. Z nasion rzepaku uzyskuje się olej spożywczy nadający się bezpośrednio do konsumpcji lub też wykorzystywany dalej do otrzymywania innych produktów, jak chociażby margaryn. W skali światowej największymi producentami rzepaku są Kanada oraz Chiny. Z kolei w Europie uprawą rzepaku zajmują się w większości Francja, Niemcy, Wielka Brytania oraz Polska^1,2.