Dietoterapia nadczynności tarczycy zarówno u dzieci, jak i u dorosłych ma na celu dostarczenie wystarczającej ilości energii, pozwalającej na pokrycie zwiększonego w wyniku choroby zapotrzebowania energetycznego oraz umożliwiającej przeciwdziałanie wzrostowi katabolizmu ogólnoustrojowego oraz utrzymanie odpowiedniego stanu odżywienia pacjenta.

Najczęściej do gabinetu dietetyka trafiają rodzice z dziećmi, u których nadczynność tarczycy już została zdiagnozowana przez endokrynologa. W tej sytuacji możemy zająć się ustaleniem indywidualnych zaleceń dietetycznych i planu żywienia. Jednak niekiedy to dietetycy jako pierwsi zauważają u swojego małoletniego pacjenta pierwsze oznaki nieprawidłowej pracy gruczołu tarczowego. W tej sytuacji zanim podejmiemy jakiekolwiek kroki związane z modyfikacją sposobu żywienia dziecka, warto najpierw zalecić konsultację u pediatry, który powinien skierować dziecko na szczegółowe badania oraz zaproponować spotkanie z doświadczonym endokrynologiem.

Umiejętne rozpoznanie u małoletniego pacjenta nadczynności tarczycy

Nadczynność tarczycy to schorzenie, na które składa się zespół objawów klinicznych związanych z nadmiarem ilości wytwarzanych hormonów tarczycy, w wyniku czego dochodzi do rozpadu białek, tłuszczów i zapasów glukozy w organizmie. Przemiana materii znacząco przyspiesza, co wiąże się ze spadkiem masy ciała u pacjenta oraz szeregiem charakterystycznych dolegliwości, które u dzieci mogą objawiać się w następujący sposób:

• nadmierna ruchliwość,
• częste i nadmierne zachwiania emocjonalne,
• trudności w utrzymaniu koncentracji,
• pojawienie się trudności we wchodzeniu po schodach,
• skóra dziecka jest w dotyku ciepła i wilgotna, może pojawić się wysypka lub pokrzywka,
• obserwuje się także nadmierne wypadanie włosów,
• dziecko może nadmiernie pocierać palcami oczy, widoczne jest ich zaczerwienienie oraz podrażnienie,
• w zaawansowanym etapie choroby dochodzi do rozwoju wytrzeszczu, co wymaga współpracy z doświadczonym lekarzem okulistą,
• w badaniach kontrolnych u lekarza stwierdza się tachykardię, badając ciśnienie u dziecka obserwuje się zwiększenie wartości skurczowego ciśnienia tętniczego krwi przy jednoczesnym zmniejszeniu wartości rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi,
• dziecko zaczyna cierpieć na częste biegunki,
• opóźnienie wystąpienia miesiączki u dziewczynek lub wydłużenie cyklu u już miesiączkujących pacjentek.