Fizjoterapia uroginekologiczna jest stosunkowo nową i jeszcze mało popularną specjalizacją w Polsce. Związana jest z rozwojem profilaktyki i leczenia zachowawczego dolegliwości występujących w obszarze kostno-stawowo-mięśniowym miednicy oraz znajdujących się w niej narządów. Specjaliści w tej dziedzinie zajmują się leczeniem zachowawczym głównie kobiet, choć nie tylko, na różnych etapach życia, począwszy od pierwszej ciąży (przygotowanie do porodu i rehabilitacja poporodowa), aż do okresu pomenopauzalnego (dysfunkcje układu moczowo-płciowego, postępowanie przed- i pooperacyjne).
Do najczęstszych dolegliwości w obrębie miednicy, znacznie ograniczających aktywność kobiet (zarówno zawodową, fizyczną, seksualną jak i towarzyską), zalicza się:
- nietrzymanie moczu,
- obniżenie narządów rodnych,
- zaburzenia w okolicy odbytowej (nietrzymanie stolca, gazów, hemoroidy),
- ból w odcinku lędźwiowo-krzyżowym,
- trudny do zlokalizowania ból w obrębie miednicy.
Dolegliwości w obrębie miednicy są wynikiem zmian, jakie zachodzą w naszym ciele na przestrzeni całego życia. Do niedawna uważano, że nietrzymanie moczu czy obniżenie narządów rodnych to przypadłość starszych osób, a tymczasem większa odwaga i umiejętność komunikacji młodych kobiet sprawia, że podejmują one próby rozwiązania problemu znacznie wcześniej niż pokolenie ich mam. Wzrasta też świadomość wśród kobiet ciężarnych, które aktywnie przygotowują się do porodu, a w okresie połogu korzystają z konsultacji fizjoterapeuty połogowego. Nagrodą za to jest szybszy powrót do formy po porodzie oraz zmniejszenie ryzyka wystąpienia dysfunkcji w obrębie miednicy mniejszej.
Fizjoterapia uroginekologiczna jest stosunkowo nową i jeszcze mało popularną specjalizacją w Polsce. Związana jest z rozwojem profilaktyki i leczenia zachowawczego dolegliwości występujących w obszarze kostno-stawowo-mięśniowym miednicy oraz znajdujących się w niej narządów. Specjaliści w tej dziedzinie zajmują się leczeniem zachowawczym głównie kobiet, choć nie tylko, na różnych etapach życia, począwszy od pierwszej ciąży (przygotowanie do porodu i rehabilitacja poporodowa), aż do okresu pomenopauzalnego (dysfunkcje układu moczowo-płciowego, postępowanie przed- i pooperacyjne).
Dietetyk sportowy Urszula Somow
Tak samo jak w przypadku planowania całodziennej diety, również skład posiłku potreningowego będzie różny dla zawodowych sportowców (treningi o wysokiej intensywności oddzielone krótkimi okresami regeneracji, duże objętości treningowe w skali tygodni i miesięcy) i osób trenujących amatorsko (kilka razy w tygodniu, ze średnią lub niską intensywnością), dla których głównym celem jest redukcja tkanki tłuszczowej oraz ogólna poprawa stanu zdrowia. Na czas podania i skład posiłku potreningowego wpływają zmienne dotyczące m.in.:
- treningu (w tym m.in. rodzaj, cel, czas trwania, intensywność, moment cyklu treningowego),
- zawodnika (m.in. jego stan zdrowia, parametry antropometryczne, styl życia, w tym charakter pracy zawodowej),
- diety podstawowej.
czytaj dalej
Dietetyk sportowy Bartłomiej Pomorski
Masa mięśni szkieletowych jest regulowana poprzez syntezę białek mięśniowych (MPS) oraz ich rozpad. Uważa się, że z tych dwóch procesów to właśnie stymulacja MPS jest podstawową zmienną odpowiedzialną za utrzymanie lub/i przyrost masy mięśniowej.
czytaj dalej
Zygmunt Bartosiewicz
Odpowiedni dobór aktywności fizycznej jest bardzo istotną kwestią i tematem wielu różnych rozważań. Dietetycy często radzą się fizjoterapeutów czy trenerów personalnych w tej sprawie. Pytają o to, co najlepiej polecić pacjentom, bo przecież połączenie diety z aktywnością fizyczną daje dużo lepsze i szybsze rezultaty, a to wpływa znacząco na poziom motywacji pacjenta do przestrzegania postanowień nowego planu żywieniowego. W mediach wciąż słychać o nowych metodach treningowych, takich jak np.: trening stabilizacji mięśni głębokich, TRX, ćwiczenia funkcjonalne itd. Każda z metod, zdaniem ich twórców, czy raczej propagatorów, jest rewelacyjna, dobra na wszystko, najlepsza, niepowtarzalna, efektywna… Czy tak jest naprawdę?
czytaj dalej
