Od lat obserwuje się wzrost zachorowań na nowotwory. Coraz większą wagę przywiązuje się do wsparcia żywieniowego w procesie leczenia onkologicznego, ponieważ stan odżywienia w chorobie nowotworowej uważany jest za istotny czynnik rokowniczy.
Eksperci ESPGHAN nie zdefiniowali pojęcia „duża ilość glutenu” (pkt 6), jak również nie sformułowali oficjalnych rekomendacji dotyczących wprowadzenia glutenu do diety niemowląt, których krewny pierwszego stopnia choruje na celiakię (pkt 4). W tej grupie dzieci wydaje się uzasadnione wykonanie badania genetycznego na obecność genów HLA-DQ2/DQ8 przed podjęciem decyzji o terminie włączenia glutenu do diety. Dzieci posiadające przynajmniej jeden z genów ryzyka celiakii mogą odnieść korzyść z opóźnienia podawania glutenu do wieku powyżej 1. roku życia. Odroczenie włączenia glutenu nie zapobiegnie chorobie, ale opóźni wystąpienie jej objawów.
WIĘCEJ O DIECIE BEZGLUTENOWEJ W ARTYKUŁACH:
- Diagnostyka chorób glutenozależnych (nr 16/2018)
- Monitorowanie diety bezglutenowej (nr 13/2017)
- Dieta bezglutenowa - moda czy konieczność (nr 2/2015)
- Ryzykowne geny w celiakii (nr 5/2016)
- Współwystępowanie celiakii i choroby Hashimoto (nr 2/2015)
- Reakcje krzyżowe w celiakii (nr 2/2015)
- Nie tylko dietoterapia - psychologiczne aspekty celiakii (nr 2/2015)
