Choroby układu sercowo‑naczyniowego, których główną składową jest choroba układu sercowo‑naczyniowego o podłożu miażdżycowym, są odpowiedzialne za ponad 4 miliony zgonów w Europie każdego roku, w tym 2,2 mln kobiet oraz 1,8 mln mężczyzn. Jednym z głównych czynników ryzyka w ogromnym stopniu predysponujących właśnie do chorób układu sercowo-naczyniowego jest dyslipidemia, czyli stan, w którym stężenie którejkolwiek z frakcji lipidów i/lub lipoprotein krążących w osoczu wykracza poza wartości uznane za prawidłowe.

Woda to główny składnik naszego ciała – jej ilość w organizmie waha się w granicach 45–75% jego masy i zależy od płci, budowy ciała oraz wieku. Biorąc pod uwagę ilość wody w ciele człowieka, łatwo dojść do wniosku, że ma ona ogromny wpływ na nasze zdrowie i życie. Woda jest naturalnym środowiskiem dla przebiegu reakcji chemicznych, biochemicznych oraz wszelkich procesów życiowych zachodzących w komórkach naszego organizmu. Charakteryzuje się wysokim ciepłem właściwym, co przyczynia się do zapewnienia prawidłowego przebiegu procesu termoregulacji oraz utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej. Negatywne skutki niedostatecznego spożycia wody w stosunku do zapotrzebowania szybko są odczuwalne i widoczne, a duży deficyt może stać się ogromnym zagrożeniem dla zdrowia i życia.

Kamica nerkowa, nazywana również kamicą moczową, jest jedną z najczęściej występujących chorób narządów układu moczowo-płciowego. Wiąże się z powstaniem w obrębie dróg moczowych złogów (potocznie kamieni) z substancji chemicznych stanowiących prawidłowy lub patologiczny składnik moczu, zwiększeniem stężenia związków litogennych w moczu, obniżoną aktywnością inhibitorów krystalizacji lub zmianami odczynu pH moczu, które wpływają na rozpuszczalność zawartych w nich składników¹.

Nieswoiste choroby zapalne jelit – NChZJ (ang. Inflammatory Bowel Disease, IBD) są poważnym problemem zdrowotnym rzutującym nie tylko na codzienne funkcjonowanie chorych, poprzez obniżenie komfortu ich życia, ale przede wszystkim stanowią realne zagrożenie dla ich zdrowia, a w skrajnych przypadkach nawet życia. Terapia NChZJ stawia wiele wyzwań, do których należy indywidualizacja i modyfikacja (zależnie od stanu klinicznego) leczenia.

Menu przygotowane dla osoby straszej powinno uwzględniać nie tylko wskazania zdrowotne, ale także dotychczasowe przyzwyczajenia pacjenta oraz jego możliwości np. fizyczne do przygotowania posiłku oraz zaopatrzenia się w odpowiednie produkty spożywcze.

Seniorzy są grupą o specyficznych potrzebach, nie tylko żywieniowych. Postępowanie dietetyczne u osób starszych wymaga indywidualnego ujęcia pod kątem potrzeb fizjologicznych, stanu zdrowia, obecności chorób towarzyszących. Często są to również modyfikacje wieloletnich przyzwyczajeń i nawyków, które mogą dodatkowo oddziaływać na sposób żywienia, a tym samym na stan zdrowia.