Aloes znany jest w medycynie ludowej od wieków. Przypisuje mu się wiele korzystnych cech wykorzystywanych w lecznictwie i kosmetyce zarówno w działaniu zewnętrznym jak i wewnętrznym.
Klinicznymi następstwami są m.in.: zaczerwienie skóry, świąd, pokrzywka, obrzęk błon śluzowych, trudności w oddychaniu oraz obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
Istnieje szereg czynników przyczyniających się do wzrostu poziomu histaminy w organizmie, m.in.: ciężki wysiłek fizyczny, nagłe sytuacje stresowe, wahania hormonalne, infekcje, ostre zakażenia żołądkowo-jelitowe, przewlekłe choroby zapalne jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego). Do niepożądanych objawów wywołanych przez wydzielenie większej ilości histaminy w organizmie można zaliczyć:
bóle głowy mające charakter migrenowy,
uczucie zatkanego nosa, pojawiająca się wodnista wydzielina z nosa,
w niektórych przypadkach astma oskrzelowa,
szybkie tętno,
problemy żołądkowo-jelitowe, wystąpienie luźnych stolców/biegunki,
hipotonia,
świąd skóry, w niektórych przypadkach pojawienie się „bąbli” na skórze,
obrzęk powiek,
pokrzywka,
bóle na początku krwawienia miesiączkowego.
Są to względnie łagodne objawy wywołane przez histaminę, jednak mogą wystąpić także groźne w skutkach dolegliwości – histamina krążąca we krwi może doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego.
Przyczyn nadmiernego wydzielania histaminy w organizmie upatruje się m.in. w niedoborze diaminooksydazy (DAO) – zbyt małe rozkładanie tej aminy, także niektóre leki zwiększają uwalnianie histaminy w organizmie. Jednak za główną przyczynę uważa się spożywanie produktów bogatych w histaminę i inne aminy biogenne oraz produkty będące tzw. „uwalniaczami histaminy” − zwiększającymi jej stężenie we krwi bez udziału układu odpornościowego1, 2, 3, 4.
Histamina należy do amin biogennych, które są aktywnie wytwarzane w organizmie człowieka. Dodatkowo bierze udział w regulacji wielu ważnych funkcji ciała człowieka. Szczególnie ważny jest udział histaminy w reakcjach alergicznych.
