Właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne tych owoców przypisuje się głównie dużej dawce witaminy C, jednak mogą one wynikać również z obecności innych związków chemicznych o podobnym działaniu lub wspierających działanie kwasu askorbinowego. Inoue i wsp. zbadali te właściwości w soku z owoców camu camu. W badaniu wzięło udział 20 palących mężczyzn. Połowa z nich przyjmowała 70 ml soku z camu camu, co odpowiada 1050 mg witaminy C. Kolejnych dziesięciu w grupie kontrolnej przyjmowało przez siedem dni witaminę C w tej samej ilości w formie suplementu diety. Wskaźniki stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego istotnie obniżyły się u osób przyjmujących sok z camu camu, w przeciwieństwie do grupy suplementującej samą witaminę C, gdzie zmiany te nie były istotne². W zwalczaniu wolnych rodników 100% sok z owoców camu camu, w porównianiu do soku z aceroli, miał 50-krotnie większą siłę ich neutralizowania w badaniu in vitro metodą DPPH 3. W porównaniu z innymi owocami tropikalnymi Amazonii camu camu odznaczało się największą zawartością polifenoli zarówno w miąższu, nasionach, jak i w skórce (skórka zawierała ich najwięcej)¹³.

Oprócz wyróżniającej spośród innych produktów ilości witaminy C, owoce są źródłem składników mineralnych, takich jak: potas, wapń, cynk, magnez, miedź i mangan. Zawierają niewielkie ilości pektyny i skrobi, a głównymi cukrami są glukoza i fruktoza. Główne kwasy występujące w owocach to: kwas cytrynowy, izocytrynowy i jabłkowy, a wśród kwasów tłuszczowych: linolowy, stearynowy i oleinowy. Ekstrakty z nasion i skórki działały przeciwdrobnoustrojowo wobec Staphylococus aureus⁴ oraz Escherichia coli i Saccharomyces cerevisiae⁹. Również inne źródła potwierdzają potencjał przeciwbakteryjny tej rośliny⁵. Poniżej przedstawiono skład owoców camu camu⁸.

W badaniach na zwierzętach poszukuje się również innych właściwości Myrciaria dubia. W  badaniach na myszach zaobserwowano, że camu camu może wspierać zapobieganie otyłości poprzez zmianę mikrobioty jelitowej i zwiększenie wydatków energetycznych u myszy z otyłością indukowaną dietą. Suplementacja camu camu u zwierząt karmionych dietą o wysokiej zawartości cukru i tłuszczu zapobiegała przybieraniu na masie ciała, zmniejszało się gromadzenie tłuszczu. Myszy te wykazywały lepszą tolerancję glukozy i wrażliwość na insulinę, a przyjmowanie preparatu chroniło przed stłuszczeniem wątroby. Efekty wiązały się ze zwiększonym wydatkiem energetycznym i regulacją ekspresji mRNA termogeniny (uncoupling protein 1) w brązowej tkance tłuszczowej, co silnie korelowało z ekspresją mRNA receptora błonowego kwasu żółciowego TGR5. Są więc przesłanki, by sądzić, że substancje bioaktywne camu camu mogą działać hamująco na rozwój otyłości na poziomie mikrobioty, jak i metabolizmu⁶. W innym badaniu również podawano szczurom sok z camu camu, jednak w ilości 25 ml/dzień przez 12 tygodni. Zwierzęta przyjmujące sok zredukowały masę tkanki tłuszczowej, poziom glukozy na czczo, całkowity cholesterol, triglicerydy, frakcję LDL cholesterolu oraz poziom insuliny. Jednocześnie wzrosło stężenie lipoprotein o dużej gęstości. Nie zauważono jednak zmiany w enzymach wątrobowych i markerach stanu zapalnego¹¹. W 2018 r. w "International Journal of Food Science and Nutrition" opublikowano wyniki badania, w którym wzięło udział 58 dorosłych osób o BMI powyżej 30 kg/m², podzielonych na dwie grupy. Jedna z nich otrzymywała kapsułki zawierające camu camu standaryzowane na 442 mg witaminy C i przyjmowała suplement przez 45 dni. Obie grupy zachowały w czasie doświadczenia zbilansowaną dietę o niskiej wartości energetycznej, regularnie uprawiały aktywność fizyczną oraz brały udział w indywidualnych konsultacjach. Pomiary antropometryczne wykonano na początku badania i po miesiącu suplementacji. Wśród badanych zaobserwowano istotny spadek parametrów związanych z zespołem metabolicznym: obniżenie ciśnienia tętniczego, triglicerydów, obwodu talii oraz wzrost stężenia lipoprotein HDL w sposób równie efektywny jak regularna aktywność fizyczna¹⁴.

Sok z owoców wykazuje również potencjał antymutagenny i antygenotoksyczny. W połączeniu z etanolem sok redukował indukowane alkoholem uszkodzenia DNA⁷ . Doustne podawanie surowych ekstraktów szczurom z cukrzycą typu I indukowaną streptozocyną zwiększyło aktywność przeciwutleniającą w osoczu oraz obniżyło stężenie triglicerydów, całkowitego cholesterolu i peroksydację lipidów, co z kolei sugeruje pozytywne działanie owoców camu camu na hiperlipidemię, hipertriglicerydemię i stres oksydacyjny. Ekstrakt nie wpłynął jednak na metabolizm glukozy u tych szczurów, co autorzy tłumaczą trudnościami w poprawie parametrów u tych zwierząt ze względu na silną cukrzycę¹⁰.

Negatywnym efektem stosowania camu camu może być zmniejszenie biodostępności żelaza niehemowego. Okazuje się, że wysoka zawartość witaminy C w produkcie nie neutralizuje skutecznie ograniczenia wchłaniania żelaza przez wysoką zawartość polifenoli w produkcie¹⁵. Należy brać pod uwagę kwestie bezpieczeństwa suplementacji camu camu. Przypadek 45-letniego mężczyzny pochodzenia kaukaskiego może świadczyć o tym, że Myrciara dubia może niektórym osobom szkodzić. Mężczyzna ten trafił do szpitala z objawami świądu, oddawał ciemny mocz i wykazywał zażółcenie twardówki oka. Testy na wirusowe i autoimmunologiczne zapalenie wątroby dawały wynik ujemny. Badania laboratoryjne wykazały podniesienie stężenia enzymów wątrobowych i pozostałych parametrów (AST – 403 U/L, ALT – 1185 U/L, fosfataza alkaliczna – 335 U/L, transpeptydaza gammaglutamylowa – 300 U/L, bilirubina całkowita – 142 μmol/L. Biopsja wskazywała na uszkodzenie komórek wątroby. Pacjent nie przyjmował leków, narkotyków, nie palił i nie pił alkoholu w ostatnim czasie, jedyną zmienną było przyjmowanie dwa miesiące przed wystąpieniem objawów łyżki preparatu camu camu przez 10 dni. Z pewnością jest to w pewnym sensie czerwone światło do stosowania skoncentrowanych dawek preparatów camu camu u osób, które mają problemy z wątrobą lub stosują przewlekle leki obciążające wątrobę¹⁶. Nie jest jednak jasne, czy faktycznym czynnikiem działającym toksycznie na wątrobę był sam owoc camu camu. Z racji braku regulacji prawnych dotyczących suplementów diety możliwe jest, że uszkodzenie wątroby mogło wynikać z zanieczyszczenia preparatu innymi czynnikami hepatotoksycznymi, jak metale ciężkie czy mykotoksyny. Przyczyną mógł być też zupełnie inny czynnik, o którym pacjent nie wspomniał podczas wywiadu.

Podsumowując, można stwierdzić, że owoce Myrciara dubia są bogactwem Amazonii zamkniętym w małych owocach. Wyróżniają się zawartością witaminy C, która w preparatach camu camu jest dość stabilna, oraz szczególnie dużą zawartością polifenoli. Inną grupą związków występujących w znacznej ilości w tych owocach są karotenoidy, których głównym źródłem jest luteina oraz β-karoten. Camu camu posiada potencjał przeciwzapalny, hipolipemiczny, przeciwzapalny i przeciwutleniający, w tym antymutagenny, chroniąc organizm przed stresorami, takimi jak palenie tytoniu czy alkohol. Owoce mogą mieć też szczególne znaczenie dla osób walczących z otyłością. Chociaż wyniki dotyczące samej masy ciała nie są tak spektakularne jak w przypadku badań na zwierzętach, związki bioaktywne camu camu pomagają regulować parametry zespołu metabolicznego. Niektóre badania sugerują również działanie przeciwbakteryjne ekstraktów z owoców tej rośliny. W literaturze naukowej można również znaleźć informacje na temat właściwości innych części tej rośliny, jak: skórka owoców, nasiona oraz liście. Warto więc rozważyć dodatek tych owoców do codziennej diety w postaciach dostępnych na rynku, biorąc jednak pod uwagę, że jest jeszcze niewiele badań (z udziałem małych grup i na zwierzętach), które potwierdzają dodatkowe korzyści płynące z suplementacji owoców camu camu. Przypadek z pacjentem, który trafił do szpitala z objawami uszkodzenia wątroby, zwraca uwagę na fakt, że produkt ten może być potencjalnie szkodliwy w pewnych dawkach dla niektórych grup ludności, co skłania do dalszej obserwacji efektów suplementacji camu camu w doświadczeniach na zwierzętach oraz z udziałem ludzi, jednak przypadek 45-latka wydaje się pojedynczym incydentem niezależnym od składu fitochemicznego owoców.