Jarmuż (Brassica oleracea L. var. sabellica L.) to dwuletnia roślina należąca do rodziny kapustowatych. Choć jest jedną z najstarszych odmian użytkowych kapusty warzywnej i posiada najwyższą wartość żywieniową ze wszystkich warzyw kapustnych, to jednak jest rośliną niedocenianą i w dalszym ciągu rzadko stosowaną, co może wynikać z jej specyficznego smaku, aromatu i tekstury.
Wartości odżywcze
Jarmuż był już znany i uprawiany w starożytności jako roślina ozdobna i jadalna. Charakteryzuje go wysoka odporność na działanie niskiej temperatury, co sprawia, że jego zbiór jest również możliwy w okresie zimowym, ubogim w świeże warzywa1, 2. Jarmuż cechuje najwyższa wartość odżywcza spośród wszystkich warzyw z rodziny kapustowatych. Zawiera największą ilość potasu (530 mg), żelaza (1,7 mg) i wapnia (157 mg). Odznacza się wysoką zawartością niektórych witamin w 100 g części jadalnych, takich jak: witamina A (859 μg) β-karoten (5350 μg), witamina E (1,7 mg) i C (120 mg), witamina B1 (0,11 mg), B2 (0,2 mg) i niacyna (1,6 mg). Białko stanowi 3,3%, a błonnik pokarmowy 3,9% masy rośliny3.
| Witaminy i składniki mineralne | Ilość na 100 g |
| Witamina A | 859 μg |
| β-karoten | 5350 μg |
| Witamina E | 1,7 mg |
| Witamina C | 120 mg |
| Witamina B1 | 0,11 mg |
| Witamina B2 | 0,2 mg |
| Niacyna | 1,6 mg |
| Sód | 26 mg |
| Potas | 530 mg |
| Żelazo | 1,7 mg |
| Wapń | 157 mg |
| Magnez | 11 mg |
Jarmuż (Brassica oleracea L. var. sabellica L.) to dwuletnia roślina należąca do rodziny kapustowatych. Choć jest jedną z najstarszych odmian użytkowych kapusty warzywnej i posiada najwyższą wartość żywieniową ze wszystkich warzyw kapustnych, to jednak jest rośliną niedocenianą i w dalszym ciągu rzadko stosowaną, co może wynikać z jej specyficznego smaku, aromatu i tekstury.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Obok powszechnie znanych zaburzeń, takich jak anoreksja czy bulimia, pojawiają się nowe, mniej znane, lecz równie niebezpieczne dla zdrowia. W artykule opisano nieklasyfikowane do tej pory jednostki związane z nieprawidłowymi wzorcami odżywiania się.
Prawidłowe rozpoznanie rzadkiej formy cukrzycy pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia. Dzięki rozwojowi diagnostyki molekularnej oraz większemu dostępowi do badań genetycznych klinicyści mają dużo większe szanse na postawienie właściwej diagnozy.
Co dzieje się za drzwiami gabinetu dietetyka? Jest to przede wszystkim relacja między specjalistą a pacjentem. Od jej jakości w dużej mierze zależy efektywność diagnozy i skuteczność terapii.
