Wywiad z dr n. o zdr. Magdaleną Milewską – Adiunktem w Zakładzie Dietetyki Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, członkiem Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu.
W ostatnich wytycznych dotyczących podstawowej opieki zdrowotnej, ESPEN promuje aktywne zaangażowanie lekarzy rodzinnych w opiekę żywieniową. Eksperci podkreślili znaczenie wczesnego wykrywania niedożywienia poprzez badania przesiewowe i diagnozę, zwłaszcza u osób z czynnikami ryzyka.
Czy stosowanie terapii żywieniowej może stanowić duże wyzwanie dla lekarza podstawowej opieki zdrowotnej?
Magdalena Milewska: Myślę, że zdecydowanie nie, biorąc pod uwagę, że jest możliwość skorzystania z opieki koordynowanej i opieki dietetyka w systemie POZ. W związku z tym, lekarz POZ może oddelegować zadania związane z identyfi kacją ryzyka niedożywienia do dietetyka. Dietetyk jest osobą doskonale przygotowaną do pełnienia takiej roli, jest w stanie ocenić stan odżywienia pacjenta, podać wskazania do wsparcia żywieniowego, dobrać odpowiednie doustne diety medyczne, które będą bezpieczne dla pacjenta.
Wywiad z dr n. o zdr. Magdaleną Milewską – Adiunktem w Zakładzie Dietetyki Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, członkiem Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu.
W ostatnich wytycznych dotyczących podstawowej opieki zdrowotnej, ESPEN promuje aktywne zaangażowanie lekarzy rodzinnych w opiekę żywieniową. Eksperci podkreślili znaczenie wczesnego wykrywania niedożywienia poprzez badania przesiewowe i diagnozę, zwłaszcza u osób z czynnikami ryzyka.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Kwas masłowy od wielu lat stanowi korzystne uzupełnienie leczenia wielu schorzeń przewodu pokarmowego. Coraz częściej zwraca się uwagę na celowość, a właściwie potrzebę stosowania suplementacji maślanem u pacjentów poddanych przygotowaniu do leczenia, czyli prehabilitacji i kontynuacji tej podaży w opiece po leczeniu czyli rehabilitacji.
Kacheksja nowotworowa jest wieloczynnikowym zespołem, który charakteryzuje się ogólnoustrojową odpowiedzią zapalną oraz złożonymi zaburzeniami metabolicznymi. Objawia się m.in. rozpadem białek, nasilonym procesem lipolizy, insulinoopornością, zwiększonym wydatkiem energetycznym oraz zmniejszonym spożyciem pokarmu1, 2.
Termin „immunożywienie” odnosi się do stosowania w leczeniu żywieniowym substancji o działaniu immunomodulującym. Są to bioaktywne składniki, które mają wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Działanie immunomodulujące wykazują m.in. wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (zwłaszcza kwasy EPA i DHA), arginina, glutamina, a także nukleotydy. Składniki te stosowane są zarówno w formie suplementacji pojedynczej, jak również w połączeniu (np. w żywności specjalnego przeznaczenia medycznego). Mogą być stosowane zarówno w żywieniu doustnym, dojelitowym (żywienie enteralne) i pozajelitowym (żywienie parenteralne). Zapotrzebowanie na składniki immunomodulujące wzrasta zwłaszcza w czasie stresu metabolicznego i nasilonego katabolizmu1.
