Konsumpcja CHO może także sprzyjać utrzymaniu wysokiego tempa utleniania CHO, oszczędzaniu glikogenu wątrobowego, a w niektórych wypadkach może także opóźniać moment wyczerpania zasobów glikogenu mięśniowego. Jednak poprawę zdolności wysiłkowych po spożyciu CHO obserwuje się również w trakcie ćwiczeń trwających około 60 minut, podczas których ryzyko rozwoju hipoglikemii jest niewielkie, a uszczuplenie zasobów glikogenu mięśniowego nie wydaje się być czynnikiem ograniczającym zdolności wysiłkowe.
Podaż CHO a poprawa zdolności wysiłkowych
W badaniu przeprowadzonym przez Jeukendrupa i in.1 kolarze zostali poproszeni o wykonanie 40-kilometrowego testu z próbą czasową (TT), podczas którego otrzymywali roztwór węglowodanowo-elektrolitowy lub placebo. Okazało się, że grupa spożywająca napój pokonała dystans o około minutę szybciej, co oznaczało poprawę zdolności wysiłkowych o 2,3%. Ten nieoczekiwany efekt ergogeniczny związany z podażą CHO nie mógł zostać wytłumaczony czynnikami metabolicznymi. Uważa się, że podczas tego typu aktywności fizycznej endogenne zasoby glikogenu są wystarczające, a dodatkowo potrzeba znacznej ilości czasu, aby CHO mogły zostać zaabsorbowane, przetransportowane, a w ostateczności wykorzystane jako substrat energetyczny. Autorzy oszacowali, że ilość utlenionej energii podczas 40-kilometrowego testu, pochodzącej z dostarczonych z zewnątrz CHO, wyniosła zaledwie około 15 g. Ilość ta odpowiada około 1 kcal energii wykorzystanej podczas każdej minuty ćwiczeń, natomiast wydatek energetyczny podczas tego typu aktywności fizycznej przekracza 20 kcal/min.
Wyniki tej pracy nie pozostawały w odosobnieniu, lecz potwierdzały wcześniejsze obserwacje odnotowane przez innych autorów2, 3.
Przełomowa w kwestii zrozumienia fenomenu poprawy zdolności wysiłkowych podczas krótszych aktywności fizycznych po spożyciu CHO wydaje się praca Cartera i in.4. Do swojego badania zrekrutowali kolarzy, którzy dwukrotnie wykonali test typu TT trwający około 60 minut. Przy okazji każdej z prób uczestnicy otrzymywali dożylny wlew glukozy (1 g/min) lub placebo (sól fizjologiczna). Pomimo zwiększonej dostępności glukozy we krwi oraz nasilonemu wychwytowi glukozy przez tkanki, nie zaobserwowano żadnych różnic dotyczących poprawy zdolności wysiłkowych, co potwierdziło, że wyjaśnieniem efektu ergogenicznego CHO nie są w tym wypadku czynniki metaboliczne.
Tradycyjnie węglowodany (CHO) postrzegane są jako główny substrat energetyczny wykorzystywany w trakcie ćwiczeń wykonywanych z dużą intensywnością. Podczas długotrwałego wysiłku fizycznego egzogenna podaż CHO może pomagać w utrzymaniu odpowiedniego stężenia glukozy we krwi, zapobiegając tym samym wystąpieniu hipoglikemii.
