menu close arrow_back_ios arrow_back_ios person_add home

Zaburzenia gospodarki węglowodanowej w gabinecie dietetyka – wspólne zalecenia

Zaburzenia gospodarki węglowodanowej – to w dzisiejszych czasach częsta przypadłość naszych pacjentów. W gabinecie dietetyka spotkamy nie tylko pacjentów z dobrze nam znaną cukrzycą, ale również pacjentów z innymi zaburzeniami gospodarki węglowodanowej, takimi jak: nieprawidłowa tolerancja glukozy, nieprawidłowa glikemia na czczo, insulinooporność, hipoglikemia reaktywna. Jak pomóc naszym pacjentom w powyższych zaburzeniach? Czy istnieją jedne wspólne zalecenia dietetyczne?

PTD 2018 r.

Zalecenia Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego z 2018 r. wprowadziły kilka zmian w stosunku do zaleceń z lat ubiegłych. Wskazano, iż redukcję masy ciała można osiągać, wprowadzając dietę ubogoenergetyczną, jednak nie zaleca się stosowania diet zawierających obniżoną podaż węglowodanów, a także głodówek. Wskazane jest również ograniczenie cukrów dodanych oraz wolnych cukrów (ang. free sugars). Podaż błonnika została w zaleceniach ustalona na poziomie 25 g na dzień bądź 15 g/1000 kcal diety. Zaleca się, aby błonnik pochodził przynajmniej z dwóch porcji pełnoziarnistych produktów zbożowych, a także trzech porcji warzyw. Jeżeli nie jest możliwe pokrycie zapotrzebowania na błonnik, rozważa się wprowadzenie suplementów błonnika, przede wszystkim frakcji rozpuszczalnej. Kolejne zmiany dotyczą procentowej podaży tłuszczu, która może się wahać od 25% do 40% wartości energetycznej całodziennej diety. Zawartość tłuszczów jednonienasyconych wg nowych zaleceń powinna wynosić 20% wartości energetycznej diety. Wśród pacjentów ze współistniejącą hipercholesterolemią warto rozważyć wprowadzenie do diety żywności zawierającej sterole/stanole roślinne w ilości 2–3 g/dobę. Dodatkowo w zaleceniach podkreślono, że brakuje dowodów, jakoby stosowanie diet bogatobiałkowych przynosiło negatywne skutki, zaś podaż białka powinna być ustalana indywidualnie4.

 

W większości zaburzeń gospodarki węglowodanowej można przyjąć, że węglowodany powinny stanowić ok. 45–50% wartości energetycznej całodziennej diety, tłuszcze 25–35%, zaś resztę powinno stanowić białko. Minimalna podaż węglowodanów wynosi 130 g na dzień i nie zaleca się stosowania diet poniżej tego progu, chociażby ze względu na prawidłową pracę tarczycy. Zbyt niska podaż węglowodanów osłabia konwersję hormonu T4 do T3.

Zaburzenia gospodarki węglowodanowej – to w dzisiejszych czasach częsta przypadłość naszych pacjentów. W gabinecie dietetyka spotkamy nie tylko pacjentów z dobrze nam znaną cukrzycą, ale również pacjentów z innymi zaburzeniami gospodarki węglowodanowej, takimi jak: nieprawidłowa tolerancja glukozy, nieprawidłowa glikemia na czczo, insulinooporność, hipoglikemia reaktywna. Jak pomóc naszym pacjentom w powyższych zaburzeniach? Czy istnieją jedne wspólne zalecenia dietetyczne?

Chcesz przeczytać więcej?

Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.


O autorze

Ewa Grabani

CZYTAM ARTYKUŁY

Dietetyk kliniczny, psychodietetyk. Pracuje w Centralnym Szpitalu Klinicznym w Warszawie, Klinika Chorób Wewnętrznych, Endokrynologii i Diabetologii. Współpracownik Instytutu Zdrowego Żywienia i Dietetyki Klinicznej „Sanvita”


Czytaj więcej