PSYCHODIETETYKA
Wydobywanie i wzmacnianie motywacji w pracy z pacjentem
Praca z pacjentem niezmotywowanym lub z pacjentem z tzw. słomianym zapałem jest jedną z największych bolączek specjalistów żywienia.
PSYCHODIETETYKA
Praca z pacjentem niezmotywowanym lub z pacjentem z tzw. słomianym zapałem jest jedną z największych bolączek specjalistów żywienia.
PSYCHODIETETYKA
Od ponad pięćdziesięciu lat specjaliści zajmują się związkiem między funkcjonowaniem psychiki człowieka a sprawnością jego układu immunologicznego. Nie ma już wątpliwości, że doświadczany stres wpływa na zmniejszenie odporności organizmu. Jakie są jednak czynniki psychologiczne sprzyjające sprawnemu działaniu układu immunologicznego?
PSYCHODIETETYKA
Nadzieja i poczucie własnej skuteczności są istotnymi czynnikami wpływającymi na możliwość osiągnięcia przez daną osobę postawionego sobie celu. Dlatego ważnym elementem pracy nad zmianą zwyczajów żywieniowych jest pomoc pacjentowi w rozbudzeniu wiary we własne możliwości i nadziei na sukces.
PSYCHODIETETYKA
O celiakii często stereotypowo myśli się w kategoriach choroby, której objawy koncentrują się wokół układu pokarmowego. Obraz kliniczny choroby jest jednak znacznie bardziej złożony i obejmuje wiele układów organizmu chorego, także sferę psychiczną. Szacuje się, że ok. 15−20% osób chorujących na celiakię przejawia objawy zaburzeń psychicznych, z czego większość stanowią zaburzenia depresyjne.
PSYCHODIETETYKA
Reakcje pacjentów na informację o zdiagnozowanej chorobie chronicznej mogą być bardzo różne i dietetyk powinien być na to przygotowany. Dla niektórych pacjentów informacja o chorobie może być szokiem.
PSYCHODIETETYKA
Wprowadzenie nowych nawyków żywieniowych jest procesem, który, jak każda zmiana, przebiega czasem z większymi, czasem z mniejszymi sukcesami. Podczas całego jego trwania istotna jest rola specjalisty, który swoim zachowaniem podczas spotkań konsultacyjnych może wzmocnić pacjenta i zachęcić go do dalszych starań lub też wpłynąć na niego w sposób demotywujący.
PSYCHODIETETYKA
Po czym poznać, że trudności zgłaszane przez pacjenta wymagają podjęcia terapii psychologicznej i/lub farmakoterapii? Jak rozpoznać, że dany pacjent jest w grupie ryzyka i mogą rozwinąć się u niego zaburzenia odżywiania? Tekst prezentuje wskazówki przydatne podczas wywiadu dietetycznego pogłębionego w kierunku rozpoznania najczęstszych problemów psychologicznych, z jakimi może spotkać się dietetyk − zaburzeń odżywiania.