Prawidłowe rozpoznanie rzadkiej formy cukrzycy pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia. Dzięki rozwojowi diagnostyki molekularnej oraz większemu dostępowi do badań genetycznych klinicyści mają dużo większe szanse na postawienie właściwej diagnozy.

Receptory insuliny występują we wszystkich komórkach kręgowców, co przedstawia różnorodność procesów, w których insulina bierze udział. Mutacje, które zachodzą w receptorach insuliny, przyczyniają się do rozwoju insulinooporności.

Coraz częściej spotykanym zaburzeniem gospodarki węglowodanowej jest hipoglikemia reaktywna. Czym jest? Jaka jest jej patogeneza? Jak ją leczyć?

Celem poniższego artykułu jest przybliżenie tego, czym jest terapia osobistą pompą insulinową (OPI) oraz przedstawienie wszystkich zagadnień, o których dietetycy powinni wiedzieć i pamiętać, pracując z pacjentem podejmującym terapię za pomocą osobistej pompy insulinowej.

Mówiąc o cukrzycy, najczęściej mamy na myśli cukrzycę typu 1 bądź cukrzycę typu 2. Środowisko klinicystów i naukowców wiele dekad było przekonane o heterogenności cukrzycy. Na początku rozróżniano dwa najczęściej występujące fenotypy.

Cukrzyca ciążowa jest zaburzeniem nierzadko występującym u kobiet. Jak wskazuje literatura, 1–14% kobiet w ciąży dotkniętych jest nieprawidłowościami w przemianie węglowodanów. W poniższym artykule, oprócz informacji dotyczących leczenia dietetycznego, przekazane zostaną informacje na temat patogenezy, klasyfikacji i innych zagadnień, które, w mojej opinii, powinny być znane dietetykowi podejmującemu opiekę nad ciężarną z cukrzycą.