
Odpowiednio opracowany program żywieniowy dla pacjentów, którzy długotrwale leżą, jest niezwykle skutecznym przy zapobieganiu i leczeniu odleżyn.
Choroby tarczycy rozpoznawane są relatywnie często. Niedoczynność tarczycy występuje u około 2−5% ogólnej populacji. Większość przypadków stanowią pacjenci z chorobą Hashimoto (kobiety chorują kilka razy częściej). Niedoczynność tarczycy występuje u około 2−3% ciężarnych.
Na nadczynność tarczycy (najczęściej w przebiegu choroby Gravesa i Basedowa) choruje do 4% populacji. Guzki w tarczycy występują obecnie rzadziej niż przed wdrożeniem programu jodowania soli. Nadal jednak rozpoznawane są na podstawie badania lekarskiego tarczycy u kilku procent osób, a w badaniu USG tarczycy w niektórych grupach wiekowych nawet u około 50% osób.
Jakie objawy mogą sugerować występowanie choroby tarczycy
Objawy związane z chorobami tarczycy można podzielić na trzy grupy: objawy miejscowe związane z samą tarczycą, objawy wynikające z zaburzeń czynności tarczycy, inne objawy towarzyszące.
Objawy miejscowe. W przypadku małych guzków tarczycy pacjent zazwyczaj nie odczuwa objawów. Jeśli guz osiągnie większy wymiar lub tarczyca jest w dużej części wypełniona guzkami, zwiększa się obwód szyi, może pojawić się dyskomfort np. przy przełykaniu, noszeniu niektórych ubrań (np. golfy). Powiększoną tarczycę nazywamy wolem, a jeśli dodatkowo stwierdzamy guzki, mówimy o wolu guzkowym. Dalsze powiększanie się wola prowadzi do ucisku na okoliczne struktury, w tym m.in. na tchawicę, prowadząc do duszności. Czasami pacjent zauważa nasilenie kłopotów z oddychaniem przy unoszeniu rąk. Dodatkowo może pojawić się chrypka, która może wskazywać na znaczny ucisk tarczycy na tchawicę, ale może też być objawem niepokojącym w przypadku szybko rosnącego guza i powiększonych węzłów chłonnych szyjnych.
Choroby tarczycy rozpoznawane są relatywnie często. Niedoczynność tarczycy występuje u około 2−5% ogólnej populacji. Większość przypadków stanowią pacjenci z chorobą Hashimoto (kobiety chorują kilka razy częściej). Niedoczynność tarczycy występuje u około 2−3% ciężarnych.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Odpowiednio opracowany program żywieniowy dla pacjentów, którzy długotrwale leżą, jest niezwykle skutecznym przy zapobieganiu i leczeniu odleżyn.
W świetle ostatnich publikacji stan odżywienia osób starszych wydaje się zróżnicowany, jednak wyniki badania Polsenior, przeprowadzonego w grupie 2055 kobiet i 2135 mężczyzn po 65 roku życia mieszkających na terenie Polski, wskazują na pogłębianie się problemu otyłości u osób starszych w porównaniu z wynikami z lat ubiegłych. Podwyższony wskaźnik masy ciała zaobserwowano u 39% kobiet i 36% mężczyzn.
Porfirie − to grupa chorób metabolicznych związanych z zaburzeniami biosyntezy hemu (składającej się z wielu etapów), spowodowanymi brakiem bądź zmniejszeniem aktywności enzymów, takich jak: syntaza kwasu aminolewulinowego (ALA), syntaza porfobilinogenowa, syntaza uroporfirynogenowa I, syntaza uroporfirynogenowa III, kosyntaza uroporfirynogenowa III, dekarboksylaza uroporfirynogenowa, oksydaza koproporfirynogenowa i protokoproporfirynogenowa, chelataza żelazowa, biorących udział w przemianach związków hemowych. W konsekwencji tych zaburzeń w organizmie dochodzi do wzrostu stężenia porfiryn (związków zbudowanych z pierścieni pirolowych, które połączone z metalami tworzą metaloporfiryny) i ich prekursowrów. Kumulacja metabolitów reakcji poprzedzającej blok enzymatyczny prowadzi do pojawienia się objawów klinicznych.