Przy tak dużym obciążeniu fizycznym zbilansowana dieta może być kluczowym elementem wpływającym na wydolność, regenerację oraz zmniejszenie ryzyka supresji układu hormonalnego, immunologicznego i metabolizmu, co może prowadzić do chorób, urazów i zaburzonego stanu kości^{1, 2, 3, 4, 5}.

Mimo tak istotnej roli odpowiedniego żywienia, niedobory pokarmowe często występują nawet u światowej rangi zawodników⁵. Może prowadzić to do zaostrzenia stanu zapalnego, obniżenia odporności, zwiększenia podatności na urazy, wydłużenia odnowy po intensywnym treningu czy zawodach oraz spadku tempa regeneracji¹.

Może się wydawać, że wśród pływaków problemy zdrowotne nie występują tak często jak u sportowców innych dyscyplin. Na Igrzyskach Olimpijskich (IO) w 2008 r. FINA (Fédération Internationale de Natation, Światowa Federacja Pływacka)⁶ rozpoczęła pierwszy program nadzoru nad występowaniem chorób i urazów u zawodników pływania⁷. Najnowszy nadzór FINA nad problemami zdrowotnymi został przeprowadzony podczas Mistrzostw Świata FINA w 2013 r.⁸ Na IO w 2008 r. oraz w 2012 r. pływanie znalazło się w grupie dyscyplin z najmniejszym wskaźnikiem urazów i chorób. Jednak te same badania wykazały, że trening pływacki charakteryzuje się wysokim ryzykiem kontuzji przeciążeniowych^{7, 9}.

Problemy zdrowotne dotyczą około 90% sportowców w trakcie sezonu treningowego¹⁰. Połowa chorób wśród sportowców dyscyplin wodnych dotyczy układu oddechowego, a 20% − układu pokarmowego. Najczęściej pływaków dotykają łagodne lub umiarkowane choroby górnego odcinka układu oddechowego − Upper Respiratory Tract Infections, URTI (kichanie, katar, ból gardła), dolegliwości dolnego odcinka układu oddechowego (wydzielina z dróg oddechowych, ucisk w klatce piersiowej), zaburzenia wywołane działaniem wirusów (bóle stawów, gorączka, dreszcze), problemy dotyczące przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha), problemy skórne I okulistyczne (swędzenie, łzawienie, wysypka, alergia). Choroby w niewielkim lub małym stopniu wpływają na osłabienie wydolności sportowców, a znacznie większy wpływ wywierają na zawodników mniej wytrenowanych i wolniejszych^{8, 10, 11, 12, 13}. Wykazano^{14, 15}, że pośredni wpływ treningów na URTI zależy w dużej mierze od wysokiego poziomu wentylacji. Oddziałuje to na błonę śluzową dróg oddechowych poprzez wysuszanie śluzówki i stres mechaniczny. Poza tym sprzyja kontaktowi z zanieczyszczeniami, alergenami i głównie chlorem z basenu. Dodatkowo w trakcie treningu zwiększa się przepuszczalność naczyń w układzie oddechowym oraz następują zmiany w odporności humoralnej błony śluzowej. Z tego może wynikać nadwrażliwość układu oddechowego, chroniczne zapalenia dróg oddechowych czy nawet astma^{14, 15, 16}.

            Sporty wodne mają niski wskaźnik występowania nowych przypadków poważnych urazów w trakcie zawodów. Zmiany układu ruchu, jakie najczęściej dotykają pływaków − to głównie urazy i bóle barków, ścięgien i kolan, opóźniona bolesność mięśniowa oraz stany zapalne^{1, 8, 12, 17, 18, 19}. Niestety, większość zawodników bagatelizuje początkowe objawy i dalej intensywnie trenuje, narażając się tym samym na znaczne ryzyko kontuzji⁸.