Liczba kupowanych przez pacjentów suplementów diety, bez względu na wiek, stale rośnie. Jednak czy ich przyjmowanie daje korzystne efekty zdrowotne? Czy brane właściwie, zapobiegają niedoborom witamin i składników mineralnych? Czy ich stosowanie jest bezpieczne i nie prowadzi do istotnych interakcji z przyjmowanymi jednocześnie produktami leczniczymi?
Wielu pacjentów decydując się na su- plementację, nigdy nie zadała sobie choćby jednego z powyższych py- tań. Nie widząc oczekiwanych efek- tów pacjenci często rezygnują z dalszej suplemen- tacji lub z konkretnego produktu, kierując swe kroki ponownie do apteki i wybierając preparaty innego producenta. Tymczasem zarówno w przypadku suplementów diety, jak i produktów leczniczych o sukcesie terapii w dużej mierze decyduje nie tylko skład jakościowy preparatów, ale przede wszystkim sposób ich stosowania, regularność i określony czas trwania suplementacji.
Podstawowym źródłem informacji o tym, jak powinno przyjmować się dany suplement diety zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 9 października 2007 roku1 jest jedynie krótka infor- macja na opakowaniu zewnętrznym. W odróżnieniu od leków nie występuje charakterystyka produktu leczniczego, w której zawarte są szczegółowe in- formacje na temat wchłaniania, działań niepożąda- nych czy interakcji z innymi substancjami. Zatem jak stosować suplementy diety, by skutecznie zapobiec niedoborom witamin i składników mineralnych?
Tak samo jak w przypadku leków, etapami farmako kinetycznymi, na które poprzez prawidło- we przyjmowanie suplementów jesteśmy w stanie wpłynąć, są uwolnienie substancji ze swojej postaci oraz jej wchłonięcie z miejsca podania do krwiobie- gu. Tłumacząc powyższe procesy, warto odnieść się do konkretnych przykładów suplementów witami- nowych i mineralnych.
Liczba kupowanych przez pacjentów suplementów diety, bez względu na wiek, stale rośnie. Jednak czy ich przyjmowanie daje korzystne efekty zdrowotne? Czy brane właściwie, zapobiegają niedoborom witamin i składników mineralnych? Czy ich stosowanie jest bezpieczne i nie prowadzi do istotnych interakcji z przyjmowanymi jednocześnie produktami leczniczymi?
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Już od najmłodszych lat przez obserwację środowiska i zewnętrzne bodźce zaczynamy kształtować swoją relację z jedzeniem. Z biegiem czasu wykształcamy swój system odżywiania, styl jedzenia. Często zmienia się on przez okres życia i w większości jest silnie powiązany z kierującymi nami emocjami. Czy to, w jaki sposób sięgamy po jedzenie, ma odzwierciedlenie w stanie naszego zdrowia? Jak sposób spożywania posiłków wpływa na nasze codzienne życie? I w końcu – czy jesteśmy w stanie go modyfikować?
W obecnych czasach coraz więcej osób stosuje dietę bezglutenową, nie mając żadnych zdiagnozowanych chorób, które by nakazywały eliminację glutenu z codziennej diety. Spożywanie produktów bezglutenowych stało się istną modą. W wielu sklepach, na stacjach paliw, w punktach ze zdrową żywnością półki przepełnione są produktami bezglutenowymi, a promowanie diety bezglutenowej znacznie wspiera przemysł spożywczy. Czy dieta to zdrowotna konieczność dla osób z nadwrażliwością na gluten, czy także moda w społeczeństwie?
Mięśniaki macicy to najczęściej występujące niezłośliwe nowotwory tego narządu, które wywodzą się z włókien mięśni gładkich lub ściany naczyń krwionośnych błony mięśniowej1,2. W ich patomechanizmie dużą rolę przypisuje się względnemu hiperestrogenizmowi1. Szacuje się, że mięśniaki macicy występują u 20–50% kobiet w wieku prokreacyjnym, przy czym obserwuje się wzrost występowania tego schorzenia w populacji kobiet w wieku około 50 lat (do 70%) oraz u kobiet rasy czarnej (do 80%)3. Większe ryzyko ich rozwoju dotyczy nieródek oraz kobiet otyłych1,2.
