Czy geny mogą warunkować kluczowe dla sportu cechy, jak wytrzymałość, siła, czy motywacja? Okazuje się, że tak. Pomimo że na wyniki osiągane przez sportowców wpływa ogromna ilość czynników, w ostatnim czasie podnosi się rangę udziału podłoża genetycznego w kształtowaniu fenotypu sportowca.
Zdarza się, że w określonych sytuacjach rekomendujemy stosowanie suplementów. Najczęściej zalecamy je pacjentom, których stan zdrowia wymaga dostarczenia składników mineralnych i witamin, a nie można tego osiągnąć przy zastosowaniu standardowego odżywiania. Także trenerzy sportu odwołują się do suplementów, aby zapewnić swoim podopiecznym najlepsze rezultaty sportowe. Do niedawna nie dysponowaliśmy narzędziami, które pozwoliłyby na określenie, kto, kiedy, jakich i ile suplementów powinien przyjmować.
Międzynarodowe organizacje zajmujące się standaryzacją przepisów dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa żywności na podstawie badań naukowych opracowują zalecenia dotyczące zalecanego dziennego spożycia RDA (ang. Recommended Dietary Allowances), które pokrywa zapotrzebowanie ok. 97,5% zdrowych, prawidłowo odżywionych osób oraz dzienne wystarczające spożycie AI (ang. Adequate Intake) – ilość uznana na podstawie badań eksperymentalnych lub obserwacji przeciętnego spożycia żywności przez osoby zdrowe i prawidłowo odżywione za wystarczającą dla prawie wszystkich osób zdrowych i prawidłowo odżywionych. Ta norma jest podawana wówczas, gdy ustalenie normy na poziomie średniego zapotrzebowania nie jest możliwe1. Przepisy prawa nakładają na producentów suplementów obowiązek umieszczania tych zaleceń na opakowaniach swoich produktów2. Czy jednak dzięki temu wiemy, ile wapnia powinien spożyć nasz podopieczny?
Jak personalizować podaż suplementów diety, kiedy jest to niezbędne? Czy standardowe zalecenia, tak zwane RDA, są odpowiednie dla każdego człowieka, w każdej sytuacji?