Morfologia krwi obwodowej jest podstawowym badaniem laboratoryjnym, które polega na ilościowej i jakościowej ocenie wyglądu komórek krwi. Badanie to przysługuje co najmniej raz w roku każdej osobie, która posiada ubezpieczenie zdrowotne. Jest ono niedrogie, ale jednocześnie pozwala na ogólną ocenę stanu zdrowia pacjenta i wykrycie na wczesnym etapie różnych patologii. Morfologia bada trzy układy: czerwonokrwinkowy, białokrwinkowy i płytkowy. W pierwszej części artykułu zostaną przedstawione patologie układu czerwonokrwinkowego, które są najczęściej spotykane w gabinecie dietetyka.
Jednym z podstawowych i jednocześnie najczęściej zlecanym badaniem jest morfologia krwi obwodowej. Obecnie morfologia krwi wykonywana jest za pomocą automatycznych analizatorów hematologicznych. Jednak w niektórych przypadkach, np. kiedy analizator nie jest w stanie prawidłowo odczytać wartości, wykonuje się tzw. „rozmaz ręczny”. Polega on na obserwacji komórek krwi pod mikroskopem, co pozwala na bardziej szczegółową ocenę ich morfologii. Wartości referencyjne, podobnie jak w przypadku innych badań laboratoryjnych, są podane na wydruku i to do nich powinno odnosić się wynik pacjenta.
Do wykonania badania potrzebna jest krew żylna pobrana na podstawowy antykoagulant, czyli wersenian dwusodowy (EDTA). Badanie wykonuje się rano, pomiędzy 6:30 a 9:00. Pacjent musi być na czczo, czyli 12–16 godzin po posiłku oraz po nocnym wypoczynku.
Na wynik morfologii krwi może wpłynąć szereg czynników. Zaleca się, aby dzień przed badaniem powstrzymać się od spożywania napojów alkoholowych, które mogą powodować wzrost wskaźnika MCV, sugerując niedokrwistość. Przed badaniem dopuszcza się wypicie nie więcej niż ½ szklanki wody lub gorzkiej herbaty, aby nie spowodować „rozcieńczenia” i obniżenia wartości hemoglobiny i hematokrytu. Natomiast nałogowe palenie papierosów może powodować wzrost leukocytów oraz wzrost poziomu hematokrytu i wskaźnika MCV. Istotny wpływ ma również intensywny wysiłek fizyczny, który może być przyczyną podwyższenia ilości czerwonych krwinek, hemoglobiny i/lub hematokrytu1, 2.
Morfologia krwi bada trzy układy: czerwonokrwinkowy, białokrwinkowy i płytkowy. W pierwszej części artykułu dotyczącego morfologii skupimy się na zaburzeniach układu czerwonokrwinkowego, którymi przede wszystkim są niedokrwistości. Lekarzem specjalistą zajmującym się diagnozowaniem i różnicowaniem zaburzeń układu czerwonokrwinkowego jest hematolog. Układ czerwonokrwinkowy w badaniu morfologii krwi obejmuje następujące parametry1, 2:
Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia niedokrwistość rozpoznajemy, kiedy zawartość hemoglobiny spada poniżej 11 g/dl u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 6 lat, poniżej 12 g/dl u dzieci 6–14-letnich, poniżej 13 g/dl u mężczyzn, poniżej 12 g/dl u kobiet, a u ciężarnych poniżej 11 g/dl3. Z punktu widzenia dietetyka i postępowania żywieniowego istotne jest różnicowanie przyczyn poszczególnych niedokrwistości.
Morfologia krwi obwodowej jest podstawowym badaniem laboratoryjnym, które polega na ilościowej i jakościowej ocenie wyglądu komórek krwi. Badanie to przysługuje co najmniej raz w roku każdej osobie, która posiada ubezpieczenie zdrowotne. Jest ono niedrogie, ale jednocześnie pozwala na ogólną ocenę stanu zdrowia pacjenta i wykrycie na wczesnym etapie różnych patologii. Morfologia bada trzy układy: czerwonokrwinkowy, białokrwinkowy i płytkowy. W pierwszej części artykułu zostaną przedstawione patologie układu czerwonokrwinkowego, które są najczęściej spotykane w gabinecie dietetyka.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Do roku 2000 mleko ludzkie było uznawane za produkt sterylny, niezawierający w sobie bakterii. Długo nawet nie przypuszczano, że może zawierać mikroorganizmy. Obecnie wiadomo, że mleko to nie jest jałowe, a bakterie w nim występujące mają ogromny potencjał prozdrowotny kształtujący odporność dziecka.
14 listopada obchodzimy Światowy Dzień Cukrzycy. Jest to rocznica urodzin odkrywcy insuliny Fredericka Grant Bantinga. Dzień ten ustanowiono w 70-tą rocznicę odkrycia hormonu w 1991 roku przez Międzynarodową Federację Diabetologiczną.
Nadmierna masa ciała i otyłość stały się problemem globalnym we współczesnej opiece zdrowotnej. Stanowią zagrożenie dla zdrowia populacji, począwszy od negatywnego wpływu na przebieg procesów prokreacyjnych u kobiet i mężczyzn, przez przebieg ciąży i porodu, stan urodzeniowy noworodka oraz dalsze konsekwencje zdrowotne w każdej z omawianych grup.
