Tyle się mówi o prozdrowotnych właściwościach oliwy z oliwek, a tymczasem mamy własny, polski złoty olej – olej rzepakowy. Jest on cennym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, których zawiera aż 10 razy więcej niż oliwa z oliwek. Czy faktycznie olej rzepakowy posiada właściwości poprawiające stan zdrowia?

Koenzym Q10 jest składnikiem, o którym sporo się mówi, gdyż pełni istotną funkcję w centrum energetycznym każdej komórki, czyli w mitochondrium, gdzie najczęściej występuje (40–50%), choć występuje też w jądrze komórkowym, retikulum endoplazmatycznym i aparacie Golgiego¹. Wytwarzanie energii odbywa się przy udziale koenzymu Q10. Wchodzi on w skład łańcucha oddechowego, gdzie pełni funkcję przenośnika elektronów. Nic dziwnego, że powstało bardzo wiele badań z udziałem tego koenzymu.

Selen należy do pierwiastków śladowych. Jego suplementacja zapobiega stanom zapalnym oraz niszczeniu gruczołu tarczycowego. Dobrym źródłem selenu są grzyby, podroby (np. nerki) oraz owoce morza i ryby. Produkty roślinne zawierają najlepiej przyswajalny selen, zawierają go czosnek, a także nasiona roślin strączkowych. Selen jest też obecny w produktach mlecznych i jajach ze względu na to, że jest zawarty w paszy zwierząt.

Wykazano związek między niedoborem koenzymu Q10 a zwiększoną patogenezą tkanek ośrodkowego układu nerwowego. Defekty komórkowe związane z niedoborem koenzymu Q10 wykazano w chorobach takich, jak zwyrodnienie plamki żółtej, jaskrze, chorobie Alzheimera, chorobie Parkinsona. Wczesne wykrycie tych chorób i suplementacja może znacznie poprawić stan chorych.

Selen to mikroelement niezbędny do funkcjonowania układu enzymatycznego. Można go pozyskać z diety, ale ze względu na częste niedobory w glebie stosuje się fortyfikację nawozów oraz suplementację. Selen chroni komórki przed zniszczeniem, jego niedobór jest powiązany z rozwojem chorób autoimmunologicznych, czyli tych, które są związane z toczącym się w organizmie stanem zapalnym.

Koenzym Q₁₀ jako przeciwutleniacz jest coraz częściej doceniany i stosowany. Najszersze zastosowanie znajduje w kardiologii, ale okazuje się, że jest pomocny w innych chorobach, jak nowotwory, choroby neurodegeneracyjne , cukrzyca czy choroby przyzębia. Ten składnik jest ściśle powiązany z centrum energetycznym komórki, gdyż wchodzi w skład łańcucha oddechowego.