Olej rzepakowy należący do tłuszczów roślinnych może stanowić dobry i bardziej wartościowy zamiennik niż odzwierzęce źródła tłuszczu w wypiekach, takie jak masło, masło klarowane czy smalec, głównie dzięki mniejszej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych (NKT) i cholesterolu, których nadmierne spożycie zwiększa ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Niezmiennie wytyczne mówią o ograniczeniu podaży NKT z diety do jak najmniejszego poziomu, zapewniającego właściwą wartość odżywczą jadłospisu. Wybór oleju rzepakowego, który zawiera tylko 6,7% NKT, będzie także uzasadnionym zamiennikiem w przypadku utwardzanej margaryny, w której skład wchodzą głównie nasycone kwasy tłuszczowe, olej kokosowy (82,5% NKT) czy olej palmowy (54% NKT).
OLEJ RZEPAKOWY JAKO ŹRÓDŁO ZWIĄZKÓW BIOLOGICZNIE CZYNNYCH
Rzepak (Brassica napus L. ssp. oleifera Metzg.) jest jedną z najważniejszych roślin oleisto-białkowych na świecie. Stanowi on ważny surowiec dla przemysłu spożywczego i paszowego. W ostatnich kilkudziesięciu latach powstało wiele upraw jakościowych, co zaowocowało w Polsce i w świecie odmianami rzepaku, których nasiona są źródłem wysokiej jakości oleju i białka pastewnego. Największym światowym producentem rzepaku jest Unia Europejska.
Olej rzepakowy jest jednym z najbardziej popularnych olejów jadalnych w Polsce i na świecie. Jego powszechne występowanie w produktach spożywczych i potrawach sprawiło, że rzadko wyróżnia się go jako szczególnie bogatego w składniki odżywcze i mającego szerokie właściwości prozdrowotne. Tymczasem olej rzepakowy oprócz dobrego profilu kwasów tłuszczowych zawiera inne ważne dla organizmu substancje chemiczne. Jedną z nich jest tokoferol będący składową witaminy E – jednego z najsilniejszych przeciwutleniaczy występujących w żywności.