Choroba Leśniowskiego-Crohna jest procesem zapalnym, który może być umiejscowiony na dowolnym odcinku przewodu pokarmowego. Proces rozpoczyna się od uszkodzeń błony śluzowej i może stopniowo zajmować coraz głębsze warstwy ściany jelita, powodując powstawanie ropni, zwężeń i przetok (Jasyk i Paradowska 2008, WHO 2009, Wawryniuk i wsp. 2017). Odpowiednio dobrana metoda leczenia umożliwia opanowanie stanu zapalnego i przeciwdziałanie jego powstawaniu.

Mikrobiom jelitowy stanowi zbiór wszystkich mikroorganizmów obecnych w naszym przewodzie pokarmowym, czyli około 1000 różnych gatunków bakterii, grzybów i archeonów. Najliczniejsze grupy bakterii stanowią Firmicutes, Bacteroidetes, Proteobacteria i Actinobacteria, z których każda skupia wiele różnych gatunków. W jelicie grubym szczególnie licznie występują bakterie o właściwościach probiotycznych, takie jak Bifidobacterium spp., Bacterioides spp. i Lactobacillus spp, których rola nie jest jeszcze w pełni poznana. Niemniej jednak można zaobserwować ich pozytywny wpływ na zdrowie gospodarza.

Łatwa dostępność oraz duży wybór suplementów diety sprawiają, że cieszą się one zainteresowaniem wśród konsumentów. Produkty te,z uwagi na zawartość naturalnych składników, często uznawane są jako całkowicie bezpieczne. Przez wiele osób suplementy przyjmowane są jednocześnie z lekami, z którymi mogą wchodzić w interakcje, co niejednokrotnie stwarza ryzyko wystąpienia poważnych powikłań zdrowotnych.

Rzepak (Brassica napus subsp. napus) z botanicznego punktu widzenia to odmiana kapusty – rośliny zaliczanej do rodziny Brassicaceae. Zaraz po soi zajmuje drugie miejsce jako najważniejsza z roślin oleistych uprawianych na całym świecie. Z nasion rzepaku uzyskuje się olej spożywczy nadający się bezpośrednio do konsumpcji lub też wykorzystywany dalej do otrzymywania innych produktów, jak chociażby margaryn. W skali światowej największymi producentami rzepaku są Kanada oraz Chiny. Z kolei w Europie uprawą rzepaku zajmują się w większości Francja, Niemcy, Wielka Brytania oraz Polska^1,2.

Endometrioza to podstępna i bolesna choroba, która diagnozowana jest u coraz większej liczby kobiet. Choroba ta definiowana jest jako przewlekły stan zapalny, który charakteryzuje się obecnością tkanki podobnej do endometrium poza macicą^1-2. W związku z różnym nieprawidłowym umiejscowieniem tkanki endometrium opisano trzy typy endometriozy: otrzewnową, jajnikową i postać głęboko naciekającą³. U kobiet ze zdiagnozowaną endometriozą tkankę endometrium można zlokalizować także w wielu odległych od narządów rodnych miejscach, np. w wątrobie, płucach, oku czy nawet w mózgu. Za wzrost tkanki endometrium odpowiedzialny jest jeden z hormonów płciowych – estrogen. To między innymi z tego względu endometrioza najczęściej diagnozowana jest u kobiet w wieku rozrodczym^2,4.

Powszechność występowania chorób metabolicznych, takich jak: otyłość, cukrzyca typu 2 (ang. Type 2 Diabetes Mellitus, T2DM), choroby sercowo- naczyniowe (ang. Cardio-Vascular Disease, CVD) i niealkoholowe stłuszczenie wątroby (ang. Non-Alcoholic Fatty Liver Disease, NAFLD), staje się poważnym problemem zdrowia publicznego. Mikrobiota jelitowa odgrywa szczególnie istotną rolę w procesie fermentacji niestrawionych składników pokarmu oraz stymulacji produkcji śluzu przez komórki nabłonka jelitowego. Ze względu na swoją złożoność czynnościową często określana jest jako „organ” zaangażowany w procesy enzymatyczne, metaboliczne i immunologiczne. Szczególnie ważna jest jej rola w rozwoju i regulacji układów odpornościowego, nerwowego i dokrewnego. Jednak jej główną funkcją jest pozyskiwanie energii pochodzącej z pokarmu.