Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) i zespół jelita drażliwego (IBS) to dwie odrębne jednostki chorobowe, jednak ich objawy mogą się nakładać, co często utrudnia diagnostykę^1,2. WZJG, będące formą zapalnej choroby jelit (ang. Inflammatory Bowel Disease, IBD), w fazie aktywnej objawia się bólem brzucha i biegunkami, a czasami także obecnością krwi w stolcu³ . Z kolei IBS to zaburzenie czynnościowe, bez zmian organicznych^4,5. U pacjentów z WZJG w remisji mogą pojawiać się objawy podobne do IBS, co stanowi wyzwanie w postępowaniu terapeutycznym, w tym dietetycznym⁴.

Podejrzewa się, że mikrobiom jelitowy syntetyzuje i moduluje neuroprzekaźniki, stymulując nerw błędny i jelitowy układ nerwowy oraz bezpośrednio wpływając na reaktywność na stres. Stąd zainteresowanie naukowców psychobiotykami, czyli szczepami probiotycznymi, obniżającymi objawy lęku czy depresji. 

Wywiad z prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Dorotą Szostak-Węgierek, lekarzem, specjalistą zdrowia publicznego, kierownikiem Zakładu Dietetyki Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, przewodniczącą Sekcji Dietetyki Medycznej POLSPEN.

Ważnym elementem terapii chorób sercowo-naczyniowych jest łagodzenie zapalenia. Im bardziej nasilony jest proces zapalny w blaszce miażdżycowej, tym blaszka jest mniej stabilna, bardziej podatna na rozerwanie i stanowi większe zagrożenie dla pacjenta.