Wśród badań wokół COVID-19, pojawiają się pytania – czy mikrobiom jelitowy ma jakikolwiek związek z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, przebiegiem COVID-19 i występowaniem długoterminowych konsekwencji zdrowotnych u ozdrowieńców. Pytania te są zrozumiałe, mając na uwadze fakt, iż układ pokarmowy wraz z mikroorganizmami tam bytującymi stanowi największy narząd immunologiczny w organizmie człowieka. Można więc przypuszczać, że odpowiedź immunologiczna na zakażenie koronawirusem jest w dużym stopniu uzależniona od mikrobioty jelitowej i może wpływać na przebieg COVID-19 oraz proces zdrowienia. Wiedza na ten temat może przynieść nowe perspektywy strategii terapeutycznych i profilaktycznych w pandemii.
Wśród badań wokół COVID-19, pojawiają się pytania – czy mikrobiom jelitowy ma jakikolwiek związek z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, przebiegiem COVID-19 i występowaniem długoterminowych konsekwencji zdrowotnych u ozdrowieńców. Pytania te są zrozumiałe, mając na uwadze fakt, iż układ pokarmowy wraz z mikroorganizmami tam bytującymi stanowi największy narząd immunologiczny w organizmie człowieka. Można więc przypuszczać, że odpowiedź immunologiczna na zakażenie koronawirusem jest w dużym stopniu uzależniona od mikrobioty jelitowej i może wpływać na przebieg COVID-19 oraz proces zdrowienia. Wiedza na ten temat może przynieść nowe perspektywy strategii terapeutycznych i profilaktycznych w pandemii.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Spożywanie pokarmu nie tylko pozwala nam uporać się z fizjologiczną potrzebą głodu, ale także jest głównym źródłem energii dla naszego organizmu. Coraz częściej podkreśla się jednak emocjonalną rolę jedzenia związaną z przyjemnymi doznaniami, uczuciem szczęścia czy zaspokajaniem innych niż głód potrzeb. Sugeruje to, że w odpowiedni sposób manipulując naszymi codziennymi nawykami żywieniowymi, możemy znacząco poprawić naszą jakość życia oraz związane z tym samopoczucie.
W 2020 roku międzynarodowa grupa ekspertów osiągnęła konsensus w sprawie zmiany obowiązującego od roku 1980 akronimu NAFLD (ang. Nonalcoholic Fatty Liver Disease – niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby) na MAFLD (ang. Metabolic Dysfunction – Associated Fatty Liver Disease – stłuszczeniowa choroba wątroby związana z dysfunkcją metaboliczną). Zaproponowano także nowe kryteria diagnostyczne dla MAFLD przedstawiające chorobę w szerszym ujęciu, podkreślające jej heterogeniczność.
Skuteczność diety z ograniczeniem łatwo fermentujących oligosacharydów, disacharydów, monosacharydów i polioli (FODMAP) została dość dobrze udokumentowana u osób dorosłych z zespołem jelita drażliwego. Na tej podstawie wiele towarzystw rekomenduje jej stosowanie w leczeniu zespołu jelita drażliwego. Dieta ta składa się z trzech faz i powinna być prowadzona pod opieką dietetyka.
