Termin antykoncepcja hormonalna odnosi się do metod kontroli urodzeń i stanowi jedną z najbardziej skutecznych metod zapobiegania nieplanowanym ciążom. Kategoria ta obejmuje doustne środki antykoncepcyjne, wkładki wewnątrzmaciczne, transdermalne systemy terapeutyczne oraz iniekcyjne środki antykoncepcyjne. Metoda ta zazwyczaj polega na podawaniu minimalnie skutecznych dawek hormonów, głównie estrogenów i gestagenów, aby m.in. zapobiegać owulacji czy zagęszczać śluz szyjki macicy lub powodować atrofię endometrium, zmniejszając w ten sposób prawdopodobieństwo zajścia w ciążę1. Najczęściej i najchętniej wybieraną metodą antykoncepcyjną są tabelki doustne, które powinny być dobierane bezpośrednio przez lekarza ginekologa, a ich zastosowanie wynika z indywidualnych potrzeb pacjentki2. Głównym wskazaniem do ich stosowania jest oczywiście antykoncepcja (regulacja poczęć)3, ale także mogą być przepisywane w celu leczenia zaburzeń miesiączkowania (takich jak ciężkie lub bolesne miesiączki, endometrioza i zespół policystycznych jajników – PCOS)4. Bywają też pomocne w terapii trądziku, menopauzie czy zmniejszają ryzyko torbieli jajnika5. Ich stosowanie nie jest wolne od działań niepożądanych, do których zaliczamy głównie wzrost ryzyka sercowo-naczyniowego4 czy zmiany cyklu miesiączkowego6.
Antykoncepcja hormonalna to jedna z najczęściej wybieranych metod zapobiegania ciąży. Pomimo iż metoda ta ceniona jest za swoją wysoką skuteczność, niejednokrotnie budzi kontrowersje szczególnie w środowiskach specjalistów dbających o prawidłową masę ciała swoich pacjentów. Czy dowody naukowe potwierdzają wpływ antykoncepcji hormonalnej na masę ciała?
