menu close arrow_back_ios arrow_back_ios person_add home

Mikrobiota u dzieci ze spektrum autyzmu

Dietetyk, psychodietetyk Zuzanna Łukaszewicz

Z GABINETU DIETETYKA

03-03-2017

10/2017

Nasz organizm stanowi naturalny ekosystem wielu mikroorganizmów, w tym bakterii, grzybów, archeonów i wirusów, który całościowo nazywany jest mikrobiotą. Rezerwuarem dla bakterii jest całe nasze ciało, jednak najwięcej mikroorganizmów zasiedla jelito grube. Właśnie dlatego na temat mikrobioty jelitowej mówi się najwięcej.

W ostatnim czasie udowodniono powiązanie mikrobioty z wieloma jednostkami chorobowymi. Badania pokazują, że dysbioza jelitowa (czyli zaburzenia ilościowe i jakościowe mikroorganizmów) powiązana jest m.in. z chorobami autoimmunizacyjnymi2, alergicznymi, jak również nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit (IBD) oraz zespołem jelita drażliwego3. Nawet patogeneza chorób psychiatrycznych i neurologicznych, w tym zaburzeń ze spektrum autyzmu, może być związana z dysproporcjami bakterii w jelitach4, 5. Celem tego artykułu jest wykazanie zmian mikrobioty u pacjentów z ASD i przeanalizowanie potencjalnego zastosowania tej wiedzy w ich leczeniu.

Zaburzenia ze spektrum autyzmu (z ang. ASD) − to choroby neurorozwojowe charakteryzujące się powtarzalnością i ograniczonym zakresem zainteresowań u pacjentów, a także upośledzoną zdolnością do komunikacji i interakcji ze społeczeństwem. Jak wynika z danych Centers for Disease Control and Prevention w USA z 2014 r., 1 na 68 dzieci ma zdiagnozowane zaburzenia ze spektrum autyzmu. Przyczyna choroby dotąd nie jest poznana, choć w większości prac wymienia się wpływ pre- i postnatalnych czynników środowiskowych, takich jak: sposób odżywienia, cukrzyca ciążowa, stres, infekcje czy leki. Z czynników żywieniowych dużą uwagę zwraca się na poziom kwasu foliowego, żelaza i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w diecie ciężarnej6−8. Aspekty żywieniowe są też niezwykle ważne w dalszym rozwoju dziecka. Wąski repertuar produktów, wybiórcza dieta, a nawet neofobia (czyli lęk przed próbowaniem nowych smaków), które dla dzieci ze spektrum autyzmu są codziennością, mogą prowadzić albo być związane z niedoborami żywieniowymi. U pacjentów z ASD zdecydowanie częściej obserwujemy niedobory witamin (głównie witaminy D), składników mineralnych czy kwasów tłuszczowych9−11.

 

Mikrobiota − rozwój i znaczenie

Informacje na temat tego, co wpływa na naszą mikrobiotę i w jaki sposób się ona rozwija, są niezbędne, aby zrozumieć procesy wpływające na znaczenie mikroorganizmów w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych.

Mikrobiota jelitowa (czyli bakterie i grzyby zasiedlające jelita) ma ogromne znaczenie w determinacji zdrowia i choroby u człowieka. To właśnie mikrobiota jest odpowiedzialna za stymulację układu immunologicznego i ochronę przed kolonizacją drobnoustrojów patogennych (poprzez produkcję defensyn, konkurencję o składniki odżywcze i o receptory na śluzówce jelita). Produkuje również witaminy (głównie B12, K i kwas foliowy), moduluje poziom serotoniny, a także wspomaga trawienie składników pokarmowych (fermentacja cukrów do składników energetycznych i krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych). Odgrywa również rolę w degradacji związków ksenobiotycznych zawartych w pokarmach12.

Nasz organizm stanowi naturalny ekosystem wielu mikroorganizmów, w tym bakterii, grzybów, archeonów i wirusów, który całościowo nazywany jest mikrobiotą. Rezerwuarem dla bakterii jest całe nasze ciało, jednak najwięcej mikroorganizmów zasiedla jelito grube. Właśnie dlatego na temat mikrobioty jelitowej mówi się najwięcej.

Chcesz przeczytać więcej?

Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.


O autorze

Dietetyk, psychodietetyk Zuzanna Łukaszewicz

CZYTAM ARTYKUŁY

Dietetyczka i psychodietetyczka zajmująca się edukacją żywieniową i pracą indywidualną z pacjentem. Absolwentka dietetyki UM w Poznaniu. Ukończyła liczne kursy i szkolenia głównie w tematyce mikrobioty, dietoterapii w chorobach, jak i psychoedukacji. Ma doświadczenie w pracy między innymi z dziećmi z wybiórczością pokarmową, niepłodnością, chorobami autoimmunizacyjnymi, alergiami pokarmowymi, oraz z pacjentami z nadwagą i otyłością.


Czytaj więcej