Wegetarianizm określany jest często jako styl życia – styl odżywiania, ale też pewnego rodzaju filozofia życia związana nie tylko ze świadomym zaprzestaniem spożywania pokarmu pochodzenia zwierzęcego, ale również z rezygnacją z palenia tytoniu, spożywania alkoholu, a także większą dbałością o codzienną aktywność fizyczną i stan umysłu.
Słowo wegetarianin pochodzi od łac. vegetus – aktywny, energiczny, ale również ten, który prowadzi zdrowe życie2. W latach 80. XX wieku K. Wiśniewska-Roszkowska (1988) opisała wegetarianizm jako „system żywienia wyłączający pokarmy mięsne, a zatem części ciał zwierzęcych, które są otrzymywane poprzez zabijanie zwierząt”. Jest to jedna z wielu definicji wegetarianizmu, który coraz częściej wykracza poza kwestię samego sposobu żywienia.
RODZAJE DIET WEGETARIAŃSKICH
Wyróżnia się kilka rodzajów diet wegetariańskich (przedstawionych w tabeli 1), dla których wspólnym mianownikiem jest spożywanie produktów pochodzenia roślinnego, a niespożywanie produktów, takich jak:
Wegetarianizm określany jest często jako styl życia – styl odżywiania, ale też pewnego rodzaju filozofia życia związana nie tylko ze świadomym zaprzestaniem spożywania pokarmu pochodzenia zwierzęcego, ale również z rezygnacją z palenia tytoniu, spożywania alkoholu, a także większą dbałością o codzienną aktywność fizyczną i stan umysłu.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
W artykule postaramy się przekazać najistotniejsze informacje na temat tej niezwykle ważnej dla naszego organizmu witaminy. Poruszymy kwestię zastosowania witaminy D w prawidłowym funkcjonowaniu układu kostnego, ale także jej roli w układzie odpornościowym i układzie krążenia. Odpowiemy na pytania dotyczące zalecanego spożycia i odpowiedniej suplementacji.
Choroba Leśniowskiego-Crohna (ang. Crohn’s disease, CD) to – podobnie jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego (ang. Ulcerative colitis, UC) oraz rzadziej spotykane, mikroskopowe i nieokreślone zapalenie jelita grubego – zaburzenie zaliczane do nieswoistych chorób zapalnych jelit (ang. Inflammatory Bowel Disease, IBD). Choroba ta wymaga szczególnego i indywidualnego podejścia dietetycznego. Dieta musi uwzględniać każdy etap choroby, by zapewnić pacjentowi dobrostan.
Selen należy do pierwiastków śladowych. Jego suplementacja zapobiega stanom zapalnym oraz niszczeniu gruczołu tarczycowego. Dobrym źródłem selenu są grzyby, podroby (np. nerki) oraz owoce morza i ryby. Produkty roślinne zawierają najlepiej przyswajalny selen, zawierają go czosnek, a także nasiona roślin strączkowych. Selen jest też obecny w produktach mlecznych i jajach ze względu na to, że jest zawarty w paszy zwierząt.
