Praca z pacjentem o zbyt restrykcyjnym nastawieniu do diety.

Praca z pacjentem niezmotywowanym lub z pacjentem z tzw. słomianym zapałem jest jedną z największych bolączek specjalistów żywienia.

Od ponad pięćdziesięciu lat specjaliści zajmują się związkiem między funkcjonowaniem psychiki człowieka a sprawnością jego układu immunologicznego. Nie ma już wątpliwości, że doświadczany stres wpływa na zmniejszenie odporności organizmu. Jakie są jednak czynniki psychologiczne sprzyjające sprawnemu działaniu układu immunologicznego?

Od wielu lat dużo mówi się o uzależnieniu od jedzenia i jego konsekwencjach w postaci otyłości. Ale na drugim biegunie znajduje się zjawisko, moim zdaniem, nie mniej poważne − uzależnienie od odchudzania. Jako specjalista pracujący z osobami pragnącymi zmienić swoje nawyki żywieniowe obserwuję na co dzień destrukcyjne skutki tego fatalnego nawyku, który występuje dość powszechnie, a jego konsekwencje dla jednostki i jej otoczenia są poważne.

Nadzieja i poczucie własnej skuteczności są istotnymi czynnikami wpływającymi na możliwość osiągnięcia przez daną osobę postawionego sobie celu. Dlatego ważnym elementem pracy nad zmianą zwyczajów żywieniowych jest pomoc pacjentowi w rozbudzeniu wiary we własne możliwości i nadziei na sukces.

O celiakii często stereotypowo myśli się w kategoriach choroby, której objawy koncentrują się wokół układu pokarmowego. Obraz kliniczny choroby jest jednak znacznie bardziej złożony i obejmuje wiele układów organizmu chorego, także sferę psychiczną. Szacuje się, że ok. 15−20% osób chorujących na celiakię przejawia objawy zaburzeń psychicznych, z czego większość stanowią zaburzenia depresyjne.

Reakcje pacjentów na informację o zdiagnozowanej chorobie chronicznej mogą być bardzo różne i dietetyk powinien być na to przygotowany. Dla niektórych pacjentów informacja o chorobie może być szokiem.

Bulima nervosa dotyczy zazwyczaj dziewcząt i kobiet (źródła podają, że jest to ok. 2% populacji), które najczęściej wcześniej stosowały diety odchudzające. Nadmierne skupianie się na kontroli masy ciała oraz stosowanie się do restrykcyjnych (także subiektywnie) reguł prowadzi do wyczerpania sił zarówno na poziomie fizjologicznym, jak i psychologicznym.