Kamica żółciowa jest schorzeniem polegającym na wytrącaniu się złogów głównie w pęcherzyku żółciowym, choć w 17–20% mogą one także powstawać w obrębie przewodów żółciowych wewnątrz– i zewnątrzwątrobowych. Choroba ta występuje najczęściej u osób zamieszkujących kraje wysoko rozwinięte, jak państwa Europy Zachodniej (około 10–15% populacji osób dorosłych) oraz Stany Zjednoczone (ponad 800 tys. zachorowań rocznie), a rzadziej odnotowuje się ją w Afryce oraz krajach azjatyckich. Częstość występowania kamicy żółciowej zwiększa się wraz z wiekiem a największa zachorowalność odnotywana jest głównie po 40. r.ż. Biorąc pod uwagę płeć, kobiety chorują 4–5-krotnie częściej aniżeli mężczyźni.
Do kluczowych czynników sprzyjających tworzeniu kamicy żółciowej zalicza się dietę wysokoenergetyczną (tj. wysoka ilość tłuszczów nasyconych i cholesterolu w spożywanych produktach, konsumpcja pokarmów typu fast food, zbyt częste jedzenie słodyczy, które poza cukrem zawierają również sporą ilość tłuszczów ogółem), niedostateczne spożycie błonnika pokarmowego, nadwagę oraz otyłość czy zaburzenia gospodarki metabolicznej, jak cukrzyca czy hiperglicerydemia. Schorzeniu temu sprzyja także nieprawidłowa, zbyt szybka utrata masy ciała, długotrwałe głodzenie (np. w żywieniu pozajelitowym), a także upośledzone wchłanianie soli kwasów żółciowych^1–5.