Pomimo stopniowo zmniejszającej się zachorowalności, rak żołądka nadal zajmuje 5. miejsce pod kątem występowania oraz 3. miejsce jako najczęstsza przyczyna zgonów związanych z nowotworami na świecie. Dużym problemem zwiększającym śmiertelność z powodu raka żołądka jest czas jego wykrycia. Zaledwie 5–8% wykrytych zachorowań to postać wczesna nowotworu. Zmiana taka zazwyczaj nie daje objawów i w większości przypadków wykrywana jest przypadkowo1. Z powodu tego, że rak żołądka długo przebiega bezobjawowo, najczęściej wykrywany jest, kiedy nowotwór jest już w fazie zaawansowanej. Większość pacjentów ma już w tym czasie skutki uboczne (m.in. występuje u nich niedożywienie). Wpływa to negatywnie na rokowanie i zdecydowanie zwiększa śmiertelność z powodu tego nowotworu. Najczęstszym nowotworem złośliwym żołądka (diagnozowany w 95% przypadków) jest gruczolakorak (adenocarcinoma)2. W leczeniu raka żołądka stosuje się zwykle leczenie operacyjne, czyli całkowitą lub częściową resekcję żołądka (gastrektomia). Jako forma leczenia, zwykle wspomagająco, stosowana jest również radioterapia oraz chemioterapia1.
Rak piersi stanowi duże wyzwanie dla współczesnej onkologii, głównie z uwagi na częstotliwość występowania tego nowotworu. Dzięki rozwojowi medycyny rokowania chorych na raka piersi są coraz lepsze, rosną również szanse na pełne wyleczenie (szczególnie wcześnie wykrytych nowotworów). Różnorodność potrzeb żywieniowych chorych na raka piersi stwarza potrzebę indywidualizacji zaleceń żywieniowych na podstawie zebranego wywiadu żywieniowego oraz przeprowadzonej oceny stanu odżywienia. Rolą dietetyka we wsparciu chorych na raka piersi jest monitorowanie stanu odżywienia, kontrolowanie zmian masy i składu ciała oraz dostosowanie sposobu żywienia do aktualnych potrzeb żywieniowych, które mogą dynamicznie zmieniać się w zależności od etapu leczenia choroby.