Mimo iż obecnie światowa zachorowalność na zapalenie wątroby typu E szacowana jest wg WHO na około 20 mln przypadków rocznie, dopiero w latach 90. XX w. odkryto, iż czynnikiem sprawczym jest wirus i nadano mu literę E od angielskich słów: jelitowy (enteric) i epidemiczny (epidemic). Patogen ten przenosi się w dużej mierze drogą pokarmową, dlatego w rozpoznaniu i różnicowaniu od innych wirusowych zapaleń wątroby kluczowa jest znajomość m.in. laboratoryjnych metod diagnostycznych i umiejętność ich interpretacji oraz profilaktyki zakażeń.
Mimo iż obecnie światowa zachorowalność na zapalenie wątroby typu E szacowana jest wg WHO na około 20 mln przypadków rocznie, dopiero w latach 90. XX w. odkryto, iż czynnikiem sprawczym jest wirus i nadano mu literę E od angielskich słów: jelitowy (enteric) i epidemiczny (epidemic). Patogen ten przenosi się w dużej mierze drogą pokarmową, dlatego w rozpoznaniu i różnicowaniu od innych wirusowych zapaleń wątroby kluczowa jest znajomość m.in. laboratoryjnych metod diagnostycznych i umiejętność ich interpretacji oraz profilaktyki zakażeń.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
O roli dietetyka w pracy z pacjentem w czasie farmakoterapii oraz z pacjentem zakwalifikowanym do operacyjnego leczenia choroby otyłościowej rozmawiamy z dr n. o zdr. Matyldą Kręgielską-Narożną – współtwórczynią najnowszych zaleceń Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości, dietetykiem klinicznym, promotorem zdrowia, adiunktem w Katedrze Leczenia Otyłości, Zaburzeń Metabolicznych i Dietetyki Klinicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.
