IMMUNOMODULACJA
Zastosowanie substancji immunomodulujących ma za zadanie poprawę efektu leczenia poprzez wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Substancje używane w immunożywieniu odpowiadają za funkcjonowanie bariery odpornościowej, zmniejszenie stanu zapalnego, a także mają za zadanie zapobiegać uogólnionej reakcji zapalnej, która towarzyszy m.in. chorobie nowotworowej. Na wstępie należy jednak podkreślić, że wpływ poszczególnych składników immunomodulujących nie został jeszcze do końca poznany. Stąd immunożywienie w onkologii aktualnie zalecane jest tylko w określonych przypadkach2.
Termin „immunożywienie” odnosi się do stosowania w leczeniu żywieniowym substancji o działaniu immunomodulującym. Są to bioaktywne składniki, które mają wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Działanie immunomodulujące wykazują m.in. wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (zwłaszcza kwasy EPA i DHA), arginina, glutamina, a także nukleotydy. Składniki te stosowane są zarówno w formie suplementacji pojedynczej, jak również w połączeniu (np. w żywności specjalnego przeznaczenia medycznego). Mogą być stosowane zarówno w żywieniu doustnym, dojelitowym (żywienie enteralne) i pozajelitowym (żywienie parenteralne). Zapotrzebowanie na składniki immunomodulujące wzrasta, zwłaszcza w czasie stresu metabolicznego i nasilonego katabolizmu1.
