Właściwości samej trawy zbadano jednak zdecydowanie później. Pierwsze doniesienia pochodzą z lat 30. XX wieku1.
W wyniku badań przeprowadzonych przez naukowca Charlesa F. Schnabela, który pracował nad mieszankami pasz dla zwierząt, zaobserwowano, że kury karmione mieszaniną, która zawierała dużą ilość trawy pszenicznej, były zdrowsze i bardziej produktywne w porównaniu z innymi kurami2. Dalsze badania, które powtarzano na innych gatunkach zwierząt, prowadziły do tych samych wniosków. Korzystne efekty zdrowotne wynikające ze spożycia trawy pszenicznej u zwierząt dały początek badaniom z udziałem ludzi. Na potrzeby badań i przemysłu spożywczego powstał sok wyciśnięty z trawy pszenicznej, z którego otrzymywany jest proszek. Obecnie produkt ten można spotkać również w postaci tabletek czy kapsułek3.
Wartości odżywcze
Trawa pszeniczna jest dobrym źródłem składników mineralnych. Zawiera znaczną ilość potasu, magnezu, fosforu oraz wapnia. Jej skład wzbogaca również obecność witamin z grupy B, β-karotenu oraz witaminy C i E. Szczególną uwagę zwraca również obecność enzymów, takich jak: katalaza czy dysmutaza ponadtlenkowa, których jednym z podstawowych zadań jest neutralizacja wolnych rodników tlenowych1. Ze względu na obecność wielu substancji o charakterze antyoksydacyjnym, ogólna aktywność przeciwutleniająca trawy pszenicznej znajduje się na wysokim poziomie. Trawa pszeniczna zawiera również w swoim składzie szereg aminokwasów, w tym 8 aminokwasów egzogennych, oraz znaczną ilość chlorofilu, który stanowi nawet 70% produktu4.
Trawa pszeniczna pozyskiwana jest z pędów pszenicy (Triticum aestivum Linn), która uprawiana jest na świecie już od wieków. Pszenica pochodzi z południowo-zachodniej i środkowej Azji, znanych jest ponad 20 jej różnych gatunków.
