Otyłość jest obecnie jednym z kluczowych problemów zdrowia publicznego. Niestety zachowawcze metody leczenia otyłości, zwłaszcza olbrzymiej, często okazują się niewystarczająco skuteczne, a ewentualny ubytek masy ciała nietrwały, dlatego też coraz częściej stosuje się chirurgiczne leczenie otyłości.

W 1967 roku zawód “dietetyk” został wpisany do International Standard Classifi cation of Occupations (ISCO). Określono wówczas, iż jest to osoba planująca i nadzorująca przygotowanie diet leczniczych dla osób indywidualnych i grup ludności w szpitalach i zakładach żywienia zbiorowego, a także nadzorująca wybór i sposób przygotowania żywności i potraw oraz uczestnicząca w programach żywieniowych, a także biorąca udział w edukacji społeczeństwa.

Zasady komponowania posiłków dla najmłodszych w żywieniu zbiorowym są ściśle określone, ale realizacja tych wymogów nie jest łatwa.

Nadmierna masa ciała i otyłość stały się problemem globalnym we współczesnej opiece zdrowotnej. Stanowią zagrożenie dla zdrowia populacji, począwszy od negatywnego wpływu na przebieg procesów prokreacyjnych u kobiet i mężczyzn, przez przebieg ciąży i porodu, stan urodzeniowy noworodka oraz dalsze konsekwencje zdrowotne w każdej z omawianych grup.

Zaburzenia gospodarki węglowodanowej – to w dzisiejszych czasach częsta przypadłość naszych pacjentów. W gabinecie dietetyka spotkamy nie tylko pacjentów z dobrze nam znaną cukrzycą, ale również pacjentów z innymi zaburzeniami gospodarki węglowodanowej, takimi jak: nieprawidłowa tolerancja glukozy, nieprawidłowa glikemia na czczo, insulinooporność, hipoglikemia reaktywna. Jak pomóc naszym pacjentom w powyższych zaburzeniach? Czy istnieją jedne wspólne zalecenia dietetyczne?

Podczas gdy poszukuje się składników żywności, które miałyby wydłużyć życie i spowolnić procesy związane ze starzeniem się, najdokładniej zbadanym czynnikiem potencjalnie mającym wpływ na długość życia jest ograniczenie spożycia kilokalorii. Jakimi danymi dysponujemy na ten temat w świetle aktualnych badań naukowych?

Głównym czynnikiem środowiskowym wpływającym na różnorodność bakteryjnej flory jelitowej i jej funkcjonalność jest dieta. Zmieniony skład mikroflory jelitowej powszechnie występuje u chorych na celiakię i – w świetle ostatnich badań – uważany jest za jeden z ważniejszych czynników biorących udział w patogenezie choroby.

Pojawiająca się nadwaga i otyłość pomimo racjonalnej diety i zdrowego stylu życia? Częste zmiany nastroju, senność? Nie wynika to często z przepracowania, a z choroby Hashimoto, w której układ immunologiczny atakuje własne komórki tarczycy.