menu close arrow_back_ios person_add home

Wodorowęglany w sporcie

W świetle wieloletnich badań oraz aktualnych doniesień wodorowęglany są uznawane za substancje o potwierdzonym działaniu w kontekście pozytywnego wpływu na wyniki sportowe.

Słowo „suplementacja” zazwyczaj kojarzy się z przyjmowaniem różnego typu substancji w postaci tabletek lub kapsułek kupowanych w aptekach czy dedykowanych sklepach internetowych. Tymczasem w przypadku chęci suplementacji wodorowęglanów wystarczy udać się do kuchni, bo popularna soda oczyszczona to nic innego jak właśnie najpopularniejszy wodorowęglan, który z powodzeniem możemy stosować w sporcie.

 

Funkcja w organizmie i mechanizm działania

Każdego dnia w organizmie toczą się różnorodne procesy metaboliczne, które oddziałują na równowagę kwasowo-zasadową. Jej utrzymywanie jest możliwe dzięki obecności układów buforowych. Rolą buforów jest utrzymywanie stabilnego pH oraz odpowiedniego gradientu stężeń między środowiskiem wewnątrz- i zewnątrzkomórkowym. Wodorowęglany – to jedne z występujących w organizmie anionów zewnątrzkomórkowych, które stanowią element układu buforowego krwi1.

 

Wysiłek fizyczny o wysokiej intensywności prowadzi do glikolizy beztlenowej, a ta powoduje akumulację w miocytach jonów mleczanowych, a także wodorowych (H+). Ich nagromadzenie skutkuje zakwaszeniem w mięśniach, co między innymi powiązane jest z ich zmęczeniem.

Aby utrzymywać wysoką intensywność aktywności fizycznej, niezbędna jest efektywna kurczliwość mięśni, a to możemy zapewnić poprzez utrzymywanie fizjologicznego zakresu pH. Systemy buforowe naszego organizmu w trakcie aktywności dbają o to, by równowaga kwasowo-zasadowo została utrzymana. Wodorowęglan sodu, ze względu na swoją zdolność do wiązania jonów H+, jest głównym czynnikiem wpływającym na układ buforowy krwi2. Nie ma jednak możliwości przenikania poprzez sarkolemę (błonę komórkową miocytu). Suplementowane wodorowęglany nie działają zatem bezpośrednio, natomiast pozwalają zwiększyć stężenie wodorowęglanów pozakomórkowo (we krwi). W ten sposób zwiększa się różnica stężeń jonów między środowiskiem wewnątrz komórki i pozakomórkowym, to zaś prowadzi do zwiększonego wypływu z mięśni zarówno jonów H+, jak i jonów mleczanowych3, a więc czynników limitujących aktywność fizyczną.

W świetle wieloletnich badań oraz aktualnych doniesień wodorowęglany są uznawane za substancje o potwierdzonym działaniu w kontekście pozytywnego wpływu na wyniki sportowe.

Chcesz przeczytać więcej?

Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.


O autorze

Agnieszka Falborska

CZYTAM ARTYKUŁY

Absolwentka dietetyki oraz studium przygotowania pedagogicznego do dydaktyki medycznej na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Swoje działania zawodowe skupia wokół szeroko pojętej edukacji. Prelegentka konferencji poświęconych żywieniu w sporcie i zaburzeniom jedzenia. Wieloletnia instruktorka obozów aktywnych, a także obozu biegowego, podczas których prowadziła zajęcia sportowe oraz warsztaty żywieniowe dla młodzieży. Trener i szkoleniowiec z doświadczeniem w edukacji różnych grup odbiorców, zarówno specjalistów jak i pacjentów. Biegacz amator.